Etykietka:
Ewangelia Gaudium
Łukasz
«Kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem» (Łk 14, 25-33)
Porzucić, aby pójść za kimś: jak wewnętrzne oderwanie, którego wymaga Jezus, otwiera drogę do wolności, duchowej płodności i bardziej hojnego życia.
Łukasz
«Wyjdź na drogi i między pola i przymuszaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony» (Łk 14, 15-24)
Napełnianie domu Ojca: ponowne odczytanie przypowieści o wielkiej wieczerzy (Łk 14, 15-24), aby zrozumieć powszechne powołanie łaski i pilną misję chrześcijańskiej gościnności.
Łukasz
«Jeśli któremuś z was syn albo wół wpadnie do studni, czy nie wyciągniecie go zaraz, nawet za dnia…”.
Jezus objawia szabat jako prawo współczucia: uzdrowienie przewyższa konformizm. Jak możemy dziś okazywać czynne miłosierdzie w naszych wyborach i instytucjach?.
Łukasz
«Nie wypada, żeby prorok zginął poza Jerozolimą» (Łk 13, 31-35)
Jezus w Jerozolimie: dlaczego prorok musi umrzeć tam, gdzie odrzucane jest słowo — rozważanie nad Ewangelią Łukasza 13:31-35, wezwanie do nawrócenia, miłosierdzia i wytrwałości.
Łukasz
„I przyjdą ze Wschodu i Zachodu, aby zasiąść do uczty w Królestwie Bożym” (Łk 13, 22-30)
Łk 13, 22-30: wejdźcie przez ciasną bramę, skosztujcie dziś uczty Królestwa — to wymaganie serca, powszechna gościnność i konkretne ścieżki.
Listy
„Zintegrowani z budowlą, której fundamentem są Apostołowie” (Ef 2, 19-22)
Z wygnania do domu: Odkryj, w jaki sposób List do Efezjan 2:19-22 zmienia naszą tożsamość — stajemy się współobywatelami, rodziną Bożą i żywymi kamieniami świątyni przez Ducha.
Łukasz
„Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie” (Łk 13, 1-9)
W obliczu tragedii i przemocy, Ewangelia Łukasza 13,1-9 odwraca logikę obwiniania i wzywa do nawrócenia: nie jako groźby, lecz jako radosnego i pilnego pragnienia życia. Niniejszy artykuł wyjaśnia historyczny kontekst słów Jezusa, rozwija znaczenie metanoi jako przejścia od śmierci duchowej do owocowania, określa konkretne owoce Ducha Świętego, proponuje siedmiostopniowy proces medytacji, cotygodniowe praktyki i modlitwę wstawienniczą, a także odpowiada na współczesne zarzuty dotyczące winy, autonomii i zaangażowania społecznego.
Listy
„Jeśli przez przestępstwo jednego człowieka śmierć zapanowała, o ileż bardziej będą królować w życiu?” (Rz 5:12, 15b, 17-19, 20b-21)
Rzymian 5: Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska — rozważ ten fragment, jego kontekst, jego wydźwięk oraz praktyczne sposoby panowania nad życiem.

