Jozue

Rozdział 1

1 Po śmierci Mojżesza, sługi Jahwe, Jahwe przemówił do Jozuego, syna Nuna, sługi Mojżesza, tymi słowami:
2 «Mojżesz, mój sługa, umarł; teraz wstań, przepraw się przez ten Jordan, ty i cały ten lud, wejść w kraju, który daję synom izraelskim.
3 Każde miejsce, na którym postawisz swoją nogę, daję wam, jak przyrzekłem Mojżeszowi.
4 Z pustyni i z tego Liban aż do wielkiej rzeki, rzeki Eufrat, całej ziemi Hetytów i aż do wielkiego morza ku zachodzącemu słońcu, wszystko to będzie twoim terytorium.
5 NNie będzie on stał przed tobą przez wszystkie dni twego życia. Jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą, nie opuszczę cię ani nie porzucę.
6 Bądźcie mocni i odważni, bo to wy poprowadzicie ten lud do posiadania ziemi, którą przysiągłem dać ich ojcom.
7 Tylko bądź mężny i mocny, starając się postępować według całego Prawa, które nakazał ci Mojżesz, mój sługa. Nie odstępuj od niego ani na prawo, ani na lewo, aby ci się powodziło we wszystkim, co czynisz.
8 Niech księga tego Prawa nie oddala się od twoich ust, ale rozmyślaj o niej we dnie i w nocy, starając się czynić wszystko, co w niej jest napisane. Wtedy bowiem będzie ci się wiodło na twoich drogach i będziesz miał powodzenie.
9 Czyż nie nakazałem ci: Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, bo Pan, Bóg twój, jest z tobą wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz.»

10 Jozue wydał następujący rozkaz funkcjonariuszom ludowym:
11 Przejdźcie przez obóz i dajcie ludowi to polecenie: Przygotujcie sobie żywność, bo za trzy dni przeprawicie się przez ten Jordan, aby wejść i objąć w posiadanie ziemię, którą Pan, Bóg wasz, daje wam w dziedzictwo.«

12 A do Rubenitów, Gadytów i połowy pokolenia Manassesa, Jozue powiedział tak:
13 Pamiętajcie, co wam nakazał Mojżesz, sługa Pana, mówiąc: Pan, Bóg wasz, dał wam odpoczynek i dał wam tę ziemię.
14 Żony wasze, dzieci wasze i bydło wasze pozostaną w ziemi, którą Mojżesz wam dał za Jordanem. Wy zaś przejdziecie uzbrojeni przed waszymi braćmi, wszyscy dzielni i dzielni mężowie, i będziecie im pomagać.,
15 aż Pan da odpoczynek waszym braciom, tak jak i wam, i oni posiądą ziemię, którą Pan, Bóg wasz, im daje; wtedy wrócicie do swojej ziemi i posiądziecie ją., ten kraj że Mojżesz, sługa Pana, wyprowadził was za Jordan, ku wschodowi słońca».»

16 Oni odpowiedzieli Jozuemówiąc: Wszystko, co nam rozkazałeś, uczynimy i dokądkolwiek nas poślesz, pójdziemy.
17 Jak byliśmy posłuszni Mojżeszowi we wszystkim, tak będziemy posłuszni i tobie. Oby tylko Pan, Bóg twój, był z tobą, jak był z Mojżeszem.
18 Każdy, kto sprzeciwi się twoim rozkazom i nie będzie posłuszny wszystkim twoim słowom, zostanie ukarany śmiercią. Tylko bądź silny i odważny!»

Rozdział 2

1 Jozue, syn Nuna, potajemnie wysłał dwóch szpiegów z Setima, ich mówiąc: «Idźcie, zbadajcie kraj i Jerycho». Wyruszyli więc i przybyli do domu nierządnicy imieniem Rachab, i tam się zatrzymali.
2 Doniesiono o tym królowi Jerycha: Oto niektórzy Izraelici przybyli tu nocą, aby wybadać kraj.«
3 Król Jerycha posłał do Rachab polecenie: Wydaj tych ludzi, którzy przyszli do ciebie i weszli do twojego domu, bo przybyli, aby wybadać cały kraj.«
4 Kobieta wzięła tych dwóch mężczyzn, ukryła ich i rzekła: «To prawda, że ci ludzie przyszli do mojego domu, ale nie wiedziałam, skąd byli;
5 i gdy wieczorem mieliśmy zamknąć drzwi miasta, Odeszli i nie wiem, dokąd poszli. Pośpieszcie za nimi, bo ich dogonicie.»
6 A ona wyprowadziła ich na dach i ukryła pod łodygami lnu, które tam rozłożyła.
7 Ludzie ci ścigali ich wzdłuż brodów Jordanu, a gdy tylko odeszli ścigający, brama została zamknięta.

8 Zanim zwiadowcy poszli spać, Rachab weszła do nich na dach i rzekła:
9 Wiem, że Pan dał ci tę ziemię. Strach przed Twoim imieniem padł na nas, a wszyscy mieszkańcy tej ziemi omdlewają przed Tobą.
10 Słyszeliśmy bowiem, jak Pan wysuszył wody Morza Czerwonego przed wami, gdy wyszliście z Egiptu, i jak postąpiliście z dwoma królami amoryckimi za Jordanem, Sichonem i Ogiem, których obróciliście wniwecz.
11 A gdy o tym usłyszeliśmy, serca nasze zadrżały, a wszyscy stracili ducha z powodu twego przybycia, bo to Pan, Bóg twój, jest Bogiem na niebie wysoko i na ziemi nisko.
12 A teraz, proszę was, przysięgnijcie mi na Pana, że okażecie domowi mojego ojca tę samą życzliwość, jaką ja okazałem wam, i dajcie mi pewną gwarancję.
13 że zachowasz życie mego ojca, moją matkę, moich braci, moje siostry i wszystkich, którzy do nich należą, i uchronisz nas od śmierci.»
14 Ci mężowie odpowiedzieli mu: «Umarlibyśmy za ciebie, gdybyś nie wyjawił naszej sprawy! A gdy Pan odda nam tę ziemię, postąpimy z tobą z życzliwością i wiernością».»

15 Spuściła ich na linie przez okno, bo jej dom stał przy murze miasta, i mieszkała na murze.
16 I rzekła im: «Udajcie się w góry, aby was nie spotkali ci, którzy was ścigają. Ukryjcie się tam przez trzy dni, aż wrócą; potem pójdziecie dalej».»

17 Ci mężowie rzekli do niego: Tak wypełnimy przysięgę, którą nam złożyłeś:
18 Gdy wejdziemy do kraju, przywiąż ten szkarłatny sznur do okna, przez które nas spuściłeś, i zbierz w swoim domu swego ojca, swą matkę, swych braci i całą rodzinę swego ojca.
19 Jeżeli ktoś z nich wyjdzie z domu twego, aby wyjść na zewnątrz, jego krew spadnie na jego głowę, a my będziemy niewinni. Lecz jeżeli ktoś podniesie rękę na kogoś z tych, którzy są z tobą w domu, jego krew spadnie na nasze głowy.
20 A jeśli ujawnisz naszą sprawę, będziemy zwolnieni z przysięgi, którą od nas kazałeś złożyć.»
21 Ona zaś odpowiedziała: «Niech tak będzie, jak powiedziałeś». Potem ich odesłała, a oni odeszli. Ona zaś przymocowała szkarłatny sznur do okna.

22 Szpiedzy, Wyruszywszy, dotarli do góry i pozostali tam przez trzy dni, aż powrócili ci, którzy ich ścigali. w Jerychu. Ci, którzy ich ścigali, szukali ich przez całą drogę, lecz ich nie znaleźli.
23 Obaj mężowie wrócili i zeszli z góry, przeprawili się przez Jordan i przyszli do Jozue, synowie Nuna, i opowiedzieli mu wszystko, co im się przydarzyło.
24 Powiedzieli do Jozue „Zaiste Pan wydał cały ten kraj w nasze ręce, a wszyscy mieszkańcy tego kraju mdleją przed nami”.

Rozdział 3

1 JozueWstawszy wcześnie rano, on i wszyscy synowie Izraela wyruszyli z Setim. Gdy przybyli nad Jordan, zatrzymali się, zanim go przeprawili.

2 Po trzech dniach oficerowie zwiedzili obóz,
3 I dał ludowi taki rozkaz: Gdy ujrzycie Arkę Przymierza Pana, Boga waszego, niosącą kapłani lewicki, wyjdźcie z miejsca, na którym rozbiliście obóz, i idźcie za nią.,
4 — Niech jednak będzie między tobą a nią odległość około dwóch tysięcy łokci. Nie zbliżaj się do niej, abyś wiedział, którą drogą masz iść, bo nigdy dotąd nie podróżowałeś tą drogą.»

5 i Jozue Powiedział do ludu: „Poświęćcie się, bo jutro Pan uczyni wśród was cuda”.
6 Następnie Jozue Potem rzekł do kapłanów: «Weźcie Arkę Przymierza i idźcie przed ludem». Wzięli więc Arkę Przymierza i idźcie przed ludem.

7 Pan rzekł do Jozue „Dziś zacznę cię wywyższać w oczach całego Izraela, aby wiedzieli, że będę z tobą, jak byłem z Mojżeszem”.
8 Ty zaś wydaj ten rozkaz kapłanom niosącym Arkę Przymierza: Gdy przyjdziecie do brzegu Jordanu, staniecie w Jordanie.»

9 Jozue Powiedział do synów izraelskich: „Zbliżcie się i słuchajcie słów Pana, Boga waszego”.
10 i Jozue Powiedział: „Po tym poznacie, że żywy Bóg jest pośród was i że z pewnością wypędzi przed wami Kananejczyków, Chetytów, Chiwwitów, Peryzzytów, Girgesytów, Amorytów i Jebusytów.
11 Oto Arka Przymierza Pana całej ziemi przejdzie przed wami przez Jordan.
12 Wybierzcie teraz dwunastu mężczyzn spośród plemion Izraela, po jednym mężczyźnie z każdego plemienia.
13 A gdy kapłani niosący arkę Pana, Pana całej ziemi, postawią stopy swoje w wodzie Jordanu, wówczas wody Jordanu płynące z góry oddzielą się i staną jak jeden wał.»

14 Gdy lud wyszedł ze swoich namiotów, aby przeprawić się przez Jordan, kapłani niosący Arkę Przymierza chodził na oczach ludzi.
15 Gdy niosący arkę przybyli nad Jordan, a stopy kapłanów niosących arkę dotknęły brzegu wody – gdyż Jordan w czasie żniwa występuje ze wszystkich brzegów –
16 Wtedy wody spływające z góry zatrzymały się i utworzyły jeden wał na bardzo dużej przestrzeni, blisko miasta Adom, które leży obok Sartan; a wody spływające do Morza Araby, Morza Słonego, całkowicie się oddzieliły; lud zaś przechodził naprzeciw Jerycha.
17 Kapłani zaś, którzy nieśli Arkę Przymierza Pańskiego, stali mocno na suchym gruncie w środku Jordanu, a cały Izrael szedł po suchym gruncie, aż cały naród dokończył przeprawę przez Jordan.

Rozdział 4

1 Gdy cały naród skończył przeprawę przez Jordan, Pan rzekł do Jozue :
2 Wybierz dwunastu mężczyzn spośród ludu, po jednym mężczyźnie z każdego plemienia,
3 I daj im taki rozkaz: Z tego miejsca, ze środka Jordanu, z miejsca, gdzie stali kapłani, weźcie dwanaście kamieni, nieście je ze sobą i połóżcie je w miejscu, gdzie rozbijecie obóz tej nocy.»

4 Jozue zawołał dwunastu mężczyzn, których wybrał spośród synów Izraela, po jednym człowieku z każdego plemienia,
5 I rzekł do nich: Przejdźcie przed Arką Pana, Boga waszego, do środka Jordanu i niech każdy z was weźmie na ramię swój kamień według liczby pokoleń synów izraelskich,
6 aby to było znakiem pośród was, gdy wasze dzieci będą TY Pewnego dnia zapytają: Co te kamienie oznaczają dla ciebie?
7 I powiesz im: Wody Jordanu rozdzieliły się przed Arką Przymierza Pańskiego. Gdy przechodziła przez Jordan, rozdzieliły się wody Jordanu. A te kamienie będą wieczną pamiątką dla synów Izraela.»

8 Izraelici uczynili tak, jak Jozue rozkazał. Wzięli dwanaście kamieni ze środka Jordanu, tak jak im rozkazał Pan Jozuewedług liczby pokoleń synów izraelskich, zabrali ich ze sobą na miejsce, gdzie mieli spędzić noc, i tam ich umieścili.

9 Jozue Postawił dwanaście kamieni na środku Jordanu, na miejscu, gdzie stały nogi kapłanów niosących Arkę Przymierza; i pozostały tam aż do dnia dzisiejszego.

10 Kapłani zaś niosący arkę stali na środku Jordanu, aż się spełniło wszystko, co Pan nakazał. Jozue powiedzieć ludowi wszystko, co nakazał Mojżesz Jozue a ludzie pospieszyli, aby przejść obok.
11 Gdy cały lud skończył przeprawę, Arka Pańska i kapłani szli przed ludem.
12 Synowie Rubena, synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa przeszli uzbrojeni przed synami Izraela, tak jak im rozkazał Mojżesz.
13 Około czterdziestu tysięcy mężów uzbrojonych do walki przeszło przed Panem na równinach Jerycha.

14 W owym dniu Pan wywyższył Jozue na oczach całego Izraela i bali się go, jak bali się Mojżesza przez wszystkie dni jego życia.

15 Jahwe przemówił do Jozue powiedzenie:
16 Rozkaż kapłanom niosącym Arkę Świadectwa, aby wyszli z Jordanu.«
17 i Jozue Wydał kapłanom rozkaz: „Wyjdźcie z Jordanu”.
18 A gdy kapłani niosący arkę przymierza Pańskiego wyszli ze środka Jordanu i dotknęli stopami suchej ziemi, wody rzeki wróciły na swoje miejsce i rozlały się jak przedtem po wszystkich jej brzegach.

19 Dziesiątego dnia pierwszego miesiąca lud wyszedł z Jordanu i rozłożył się obozem w Gilgal na wschodniej granicy terytorium z Jerycha.

20 Jozue ustawili w Gilgal dwanaście kamieni, które zabrali z Jordanu,
21 I rzekł do synów izraelskich: Gdy kiedyś wasi synowie zapytają swoich ojców: Co oznaczają te kamienie?
22 Ty W Nauczaj swoich dzieci, mówiąc: Izrael przeszedł ten Jordan po suchej ziemi.
23 Bo Pan, Bóg wasz, wysuszył przed wami wody Jordanu, aż przeszliście, podobnie jak Pan, Bóg wasz, uczynił z Morzem Czerwonym, które osuszył przed nami, aż przeszliśmy.
24 aby wszystkie narody ziemi poznały, że potężna jest ręka Pana, I abyś zawsze bał się Pana, Boga swego.»

Rozdział 5

1 Gdy wszyscy królowie Amorytów, mieszkający za Jordanem na zachodzie, i wszyscy królowie Kananejczyków nad morzem, usłyszeli, że Pan osuszył wody Jordanu przed Izraelitami, aż się przeprawili, serca ich topniały i tracili wszelką odwagę przed Izraelitami.

2 W owym czasie Pan rzekł do Jozue „Wykonajcie noże z kamienia i obrzeżcie synów Izraela po raz drugi”.
3 Jozue On też uczynił noże z kamienia i obrzezał synów Izraela na górze Aralot.
4 Oto powód, dla którego Jozue Obrzezali ich. Wszyscy ludzie, którzy wyszli z Egiptu, mężczyźni, wszyscy wojownicy, zginęli na pustyni, w drodze, po wyjściu z Egiptu.
5 Bo wszyscy ludzie, którzy wyszli, byli obrzezani. Ale wszyscy ci, którzy się urodzili na pustyni, w drodze po wyjściu z Egiptu, nie byli obrzezani.
6 Bo synowie Izraela błąkali się po pustyni przez czterdzieści lat, aż cały naród wyginął, wiedzieć ludzie wojny kim byli którzy wyszli z Egiptu i nie słuchali głosu Pana, I którym Pan przysiągł, że nie pozwoli im ujrzeć ziemi, którą obiecał ich ojcom pod przysięgą, że nam ją da: ziemię opływającą w mleko i miód.
7 On ustanawia ich dzieci na ich miejscu i to one są tymi, Jozue obrzezani, gdyż nie byli obrzezani, gdyż w drodze nie zostali obrzezani.
8 A gdy obrzezanie całego narodu zostało ukończone, pozostali oni na swoich miejscach w obozie, aż do wyzdrowienia.

9 I rzekł Pan do Jozue „Dziś zrzuciłem z was hańbę egipską”. A miejsce to do dziś nazywa się Galgala.

10 Izraelici rozłożyli się obozem w Gilgal i obchodzili Paschę czternastego dnia miesiąca wieczorem na stepach Jerycha.
11 A następnego dnia po święcie Paschy jedli część plonów tej ziemi, chleb przaśny i ziarno prażone, tego samego dnia.
12 A manna ustała nazajutrz Wielkanoc, gdy jedli plony tej ziemi; synowie izraelscy nie mieli już manny i w tym roku jedli plony ziemi Kanaan.

13 Jako Jozue Gdy zaś był blisko Jerycha, podniósł oczy i spojrzał, a oto stał przed nim mąż z dobytym mieczem w ręku. Jozue Podszedł do niego i zapytał: „Jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów?”
14 A on mu odpowiedział: «Nie, ale przybyłem teraz jako wódz wojska Pańskiego». Jozue Upadł twarzą na ziemię, oddał pokłon i zapytał go: „Co mój pan rozkazuje swemu słudze?”
15 I rzekł wódz wojska Pańskiego do Jozue „Zdejmij sandały, bo miejsce, na którym stoisz, jest święte”. Jozue Zrobiłem tak.

Rozdział 6

1 Jerycho zostało całkowicie zamknięte z powodu Izraelitów; nikt nie’W Wyszedł i nikt nie’y wprowadzono.

2 Pan rzekł do Jozue Oto wydałem w twoje ręce Jerycho, jego króla i jego dzielnych mężów.
3. Otoczcie miasto dookoła, wszyscy wojownicy, okrążcie je raz; będziecie to robić przez sześć dni.
4 Siedmiu kapłanów będzie niosło siedem trąb z rogów baranich przed Arką. Siódmego dnia okrążycie miasto siedem razy, a kapłani będą trąbić w trąby.
5 Gdy zatrąbią przeciągle w róg i usłyszycie dźwięk trąby, cały lud zakrzyknie, a mur miasta runie; wtedy lud pójdzie, każdy prosto przed siebie.»

6 JozueSyn Nuna, przywołał kapłanów i rzekł do nich: «Weźcie Arkę Przymierza, a siedmiu kapłanów niech poniesie siedem trąb z rogów baranich przed Arką Pańską».
7 I rzekł do ludu: «Wyruszcie i okrążcie miasto, a zbrojni niech idą przed Arką Pańską».»

8 Kiedy Jozue A gdy przemówił do ludu, siedmiu kapłanów, niosących przed Panem siedem trąb z rogów baranich, przeszło i zatrąbiło na trąbach, a Arka Przymierza Pańskiego szła przed nimi.
9 Uzbrojeni mężowie maszerowali przed kapłanami, którzy dęli w trąby, a straż tylna szła za Arką. W trakcie marszu trąbiono.
10 Jozue wydał ludowi taki rozkaz: „Nie będziecie krzyczeć, nie podnieście głosu i niech żadne słowo nie wyjdzie z waszych ust, aż do dnia, w którym wam powiem: Krzyczcie! Wtedy będziecie krzyczeć!”
11 Arka Pańska okrążyła miasto jeden raz, po czym wróciła do obozu i tam przenocowała.

12 Jozue Następnego dnia wstał, a kapłani nieśli arkę Pańską.
13 Siedmiu kapłanów, niosących siedem trąb z rogów baranich przed Arką Pańską, wyruszyło i zatrąbiło w trąby. Zbrojni mężowie maszerowali przed nimi, a straż tylna szła za Arką Pańską. Gdy maszerowali, trąbiono w trąby.
14 Drugiego dnia okrążyli miasto raz i wrócili do obozu. Czynili tak przez sześć dni.

15 Siódmego dnia wstali o świcie i okrążyli miasto siedem razy w ten sam sposób; tylko tego dnia okrążyli miasto siedem razy.
16 Za siódmym razem, gdy kapłani zatrąbili, Jozue I rzekł do ludu: «Wznieście okrzyk, bo Pan wydał miasto w wasze ręce.
17 Miasto to będzie obłożone klątwą dla Pana, ono i wszystko, co je wypełnia. Tylko nierządnica Rachab pozostanie przy życiu, ona i wszyscy, którzy są z nią w domu, ponieważ ukryła posłańców, których wysłaliśmy.
18 Strzeżcie się jednak tego, co jest przeznaczone na zagładę, abyście, zabierając coś z tego, co poświęciliście na zagładę, nie uczynili obozu Izraela przedmiotem przekleństwa i nie wywołali w nim zamieszania.
19 Całe srebro i złoto, wszystkie naczynia z brązu i żelaza będą poświęcone Panu i pójdą do skarbca Pańskiego.»

20 Lud wołał, a kapłani grali na trąbach. A gdy lud usłyszał dźwięk trąb, podniósł potężny okrzyk i mury runęły, a lud ruszył do miasta, każdy prosto przed siebie. Zdobywszy miasto,
21 I rozdali przeklętemu wszystko, co było w mieście: mężczyzn i kobiety, dzieci i starców, nawet woły, owce i osły, ostrzem miecza.

22 Jozue Powiedział dwóm mężczyznom, którzy zwiedzali kraj: „Udajcie się do domu kurtyzany i wyprowadźcie tę kobietę i wszystkie jej rzeczy, tak jak jej przysiągliście”.
23 Młodzieńcy, zwiadowcy, poszli i wyprowadzili Rachab, jej ojca, jej matkę, jej braci i wszystkich, którzy do niej należeli. Wyprowadzili też wszystkich członków jej rodziny i wyrzucili ich z obozu izraelskiego.

24 Dzieci Izraela Spalili miasto i wszystko, co się w nim znajdowało, oprócz srebra i złota oraz przedmiotów z brązu i żelaza, To’Złożyli je w skarbcu domu Pańskiego.
25 Jozue Oszczędziła nierządnicę Rachab, dom jej ojca i wszystkich, którzy do niej należeli. Mieszkała ona wśród Izraela aż do dnia dzisiejszego, gdyż ukryła posłańców wysłanych przez niego. Jozue aby zwiedzić Jerycho.

26 W tym czasie Jozue Przysiągł, mówiąc: „Przeklęty przed Panem człowiek, który powstanie i odbuduje to miasto Jerycho! Za cenę życia swego pierworodnego syna założy jego fundamenty, a za cenę życia swego najmłodszego syna postawi jego bramy”.

27 Pan był z Jozuea jego sława rozeszła się po całym kraju.

Rozdział 7

1 Izraelici dopuścili się niewierności w związku z przekleństwem. Achan, syn Szarmiego, syna Zabdiego, syna Zereha z pokolenia Judy, zabrał część rzeczy przeznaczonych na ofiarę, a gniew Pana zapłonął przeciwko Izraelitom.

2 Jozue Wysłał więc ludzi z Jerycha do Aj, które leży obok Bet-Awen, na wschód od Betel, i rzekł do nich: „Idźcie i zbadajcie tę ziemię”. Poszli więc ci ludzie i zbadali Aj.
3. Dochód z JozuePowiedzieli mu: „Nie pozwól, by cały lud ruszył! Wystarczy, że dwa lub trzy tysiące ludzi pójdzie, a pokonają Haï. Nie zmuszaj wszystkich ludzi do walki o to miasto, bo jego mieszkańcy jest ich niewiele.»

4 Wyruszyło tam około trzech tysięcy ludzi, lecz uciekli przed mieszkańcami Haj.
5 Ludzie z Haj zabili około trzydziestu sześciu z nich. Ścigali ich od bramy do Sabarim i pobili na zboczu. Serce ludu zamarło i straciło wszelką odwagę.

6 Jozue I rozdarł szaty swoje, i oddał pokłon twarzy przed Arką Pańską aż do wieczora, on i starsi Izraela, i rzucali proch na głowy swoje.
7 Jozue Rzekli: „Ach! Panie Boże, dlaczego kazałeś temu ludowi przejść przez Jordan, żeby nas wydać w ręce Amorytów i wygubić? Czemu nie pozostaliśmy po drugiej stronie Jordanu!”
8 Panie, cóż mam powiedzieć, skoro Izrael odwrócił się od swoich wrogów?
9 A gdy Kananejczycy i wszyscy mieszkańcy kraju usłyszą o tym, otoczą nas i zgładzą nasze imię z ziemi. A Ty co uczynisz dla swego wielkiego imienia?»

10 Pan rzekł do Jozue „Wstań! Dlaczego jesteś Zatem Upadłeś na twarz?
11 Izrael zgrzeszył, przekraczając przymierze, które mu nakazałem. obserwować, ...posuwając się nawet do zabierania rzeczy objętych klątwą, kradzieży ich, kłamania i ukrywania w bagażu!
12 Również Synowie Izraela nie mogą ostać się przed swoimi wrogami, lecz odwracają się do nich plecami, bo stali się przeklęci. Nie będę już z wami, dopóki nie usuniecie przeklętych spośród siebie.
13 Powstań, uświęć lud i powiedz im: Uświęćcie się na jutro, bo tak mówi Pan, Bóg Izraela: Przekleństwo jest pośród was, Izraelu; nie ostoicie się przed waszymi wrogami, dopóki nie usuniecie przekleństwa spośród siebie.
14 Rano przystąpicie według waszych pokoleń, a pokolenie, które wybrał Pan, przystąpi według rodzin, a ród, który wybrał Pan, przystąpi według domów, a dom, który wybrał Pan, przystąpi według naczelników.
15 Każdy, kto zachoruje, będzie strawiony ogniem, on i wszystko, co do niego należy, ponieważ złamał przymierze Pana i popełnił zbrodnię w Izraelu.»

16 Następnego dnia, Jozue Wstał więc wcześnie rano i kazał przybyć Izraelitom według ich pokoleń, a pokolenie Judy zostało uprowadzone w niewolę.
17 I kazał zbliżyć się rodzinom Judy, i ród Zeracha został pojmany. I kazał zbliżyć się rodzinie Zeracha do domów, i ród Zabdi został pojmany.
18 Potem kazał zbliżyć się domowi Zabdiego do przywódcy i pojmany został Achan, syn Charmiego, syna Zabdiego, syna Zereha z pokolenia Judy.

19 Jozue I rzekł do Achana: „Synu mój, oddaj chwałę Panu, Bogu Izraela, i oddaj Mu pokłon. Powiedz mi, co uczyniłeś, i nie ukrywaj tego przede mną”.
20 Achan odpowiedział Jozue i rzekł: To prawda, to ja zgrzeszyłem przeciwko Panu, Bogu Izraela. Oto, co uczyniłem:
21 Wśród łupów widziałem piękną szatę Sancheryba, dwieście syklów srebra i pręt złota ważący pięćdziesiąt syklów. Zapragnąłem ich i wziąłem je. Są ukryte w ziemi w moim namiocie, a srebro pod spodem.»
22 Jozue Wysłał posłańców, którzy pobiegli do namiotu i oto, obiekty były ukryte w namiocie Achana i pieniądze był poniżej.
23 Wzięli ich więc ze środka namiotu i zaprowadzili do Jozue i wszystkim synom Izraela, i złożyli je przed Panem.

24 Jozue A cały Izrael zabrał z sobą Akana, syna Zeracha, srebro, szatę, sztabkę złota, synów Akana i jego córki, jego woły, osły, owce, namiot i wszystko, co do niego należało, i przyprowadził je do doliny Akor.
25 Tam Jozue On rzekł: „Czemu nas wystawiłeś na nieszczęście? Pan was dzisiaj wystawił na nieszczęście”. I cały Izrael go ukamienował, paląc ich ogniem i kamienując.
26 I wznieśli nad Achanem wielki stos kamieni, który stoi do dziś. Wtedy Pan odstąpił od zapalczywości swego gniewu. Z powodu tego wydarzenia miejsce to do dziś nazywa się Doliną Achor.

Rozdział 8

1 Pan powiedział do Jozue „Nie bójcie się i nie traćcie odwagi. Zabierzcie ze sobą wszystkich swoich wojowników i powstańcie!” I Wyruszcie przeciwko Hajowi. Oto wydaję w wasze ręce króla Haj, jego lud, jego miasto i jego terytorium.
2 Postąpisz z Aj i jego królem tak, jak postąpiłeś z Jerychem i jego królem. Tylko łupy i bydło zrabujcie sobie. Przygotujcie zasadzkę za miastem.»

3 Jozue powstał wraz ze wszystkimi wojownikami, aby wyruszyć przeciwko Haï. Jozue Wybrał trzydzieści tysięcy dzielnych ludzi i wysłał ich nocą.
4 Dał im taki rozkaz: «Uważajcie, bo będziecie czyhać na was za miastem, Ale nie oddalając się zbytnio od miasta, i wszyscy bądźcie gotowi.
5 Ja i cały lud, który jest ze mną, zbliżymy się do miasta. A gdy wyjdą nam naprzeciw, jak za pierwszym razem, uciekniemy przed nimi.
6 Oni wyjdą, aby nas ścigać, aż odciągniemy ich od miasta, bo powiedzą: „Uciekają przed nami, jak poprzednio”. I uciekniemy przed nimi.
7 A gdy wyjdziecie z zasadzki, zdobędziecie miasto, a Pan, Bóg wasz, wyda je w wasze ręce.
8 Gdy zdobędziecie miasto, spalicie je. Postąpicie według rozkazu Pana. Patrzcie, dałem wam rozkaz.»
9 Jozue Odesłał ich, a oni poszli i zasadzili się między Betel i Aj, na zachód od Aj. Jozue, Tę noc spędził wśród ludzi.

10 Jozue Wstał wcześnie rano i dokonawszy przeglądu ludu, on i starsi Izraela wyszli na czele ludu przeciwko Hajowi.
11 Wszyscy wojownicy, którzy mu towarzyszyli, ruszyli i zbliżyli się. Przybywszy naprzeciw Haj, rozłożyli się obozem na północ od miasta, mający dolina między nimi a Haï.
12 Jozue wziął około pięciu tysięcy ludzi i umieścił ich w zasadzce między Betel i Haj, na zachód od miasta.
13 Gdy lud w ten sposób rozłożył cały obóz, który był na północ od miasta, a zasadzka na zachód od miasta, Jozue tej nocy dotarli do środka doliny.

14 Gdy tylko król Haj zobaczył To, Mężczyźni miasta wstali wcześnie rano i wyruszyli, aby stawić czoła Izraelowi w bitwie. zrobił krok naprzód wraz ze wszystkimi swymi ludźmi w umówione miejsce, naprzeciwko równiny, nie wiedząc, że za miastem czyha zasadzka wzniesiony przeciwko niemu.
15 Jozue A cały Izrael dał się przed nimi pobić i uciekł przez pustynię.
16 Wtedy wszyscy ludzie, którzy byli w mieście, zebrali się, aby ich ścigać. Jozue i pozwolili, by odciągnięto ich od miasta.
17 Nie pozostał nikt w Haj i Betel, który by nie wyruszył w pogoń za Izraelem; pozostawili więc miasto otwarte i ścigali Izraela.

18 Pan rzekł do Jozue „Wyciągnij włócznię w swoją rękę w stronę Haj, bo wydam ją w twoje ręce”. Jozue wyciągnął włócznię, którą trzymał w ręku, w stronę miasta.
19 Gdy tylko wyciągnął rękę, mężczyźni z Grupa zasadzkowa szybko podniosła się ze swego miejsca, rzuciła się do ucieczki, wkroczyła do miasta i je zajęła. Pośpieszyli, aby je podpalić.
20 Mieszkańcy Haj obejrzeli się za siebie i zobaczyli, że dym z miasta unosi się ku niebu. Nie mogli już uciekać w żadnym kierunku, gdyż lud, który uciekał w stronę pustyni, zwrócił się przeciwko tym, którzy ich ścigali.
21 i Jozue A cały Izrael widząc, że miasto zostało zdobyte przez ludzi z zasadzki i że dym z miasta unosi się w górę, odwrócił się i pobił ludzi z Haj.
22 Pozostali wyszli z miasta, aby ich spotkać, i mężczyźni z Haï Znaleźli się otoczeni przez Izraelitów, niektórzy z jednej strony, inni z drugiej. I Izraelici Pokonali ich, nie pozostawiając ani jednego ocalałego ani zbiega;
23 Króla Haj schwytano żywego i przyprowadzono do Jozue.

24 Gdy Izraelici wymordowali wszystkich mieszkańców Haj na pustyni, po której ich ścigano, i wszyscy zostali zabici mieczem, cały Izrael wrócił do miasta i zamordował je mieczem.

25 numer Łączna liczba ofiar śmiertelnych tego dnia wyniosła dwanaście tysięcy, byli to zarówno mężczyźni, jak i kobiety, wszyscy mieszkańcy Hai.
26 Jozue nie cofnął ręki, w której trzymał oszczep, dopóki nie obłożył anatemą wszystkich mieszkańców Haï.
27 Izraelici zabrali z tego miasta tylko bydło i łupy według rozkazu Pana, jaki dał Izraelitom. Jozue.
28 Jozue Spalił Haï i zamienił je w stertę ruin, która przetrwała do dziś.
29 Powiesił króla Haj na drzewie i pozostawił go tam aż do wieczora. O zachodzie słońca, Jozue wydał rozkaz zdjęcia jego ciała z drzewa; ciało to rzucono przy wejściu do bramy miejskiej i usypano nad nim wielki stos kamieni, który zachował się do dziś.

30 Potem Jozue zbudował ołtarz dla Jahwe, Boga Izraela, na górze Aebal,
31 Zgodnie z rozkazem, który Mojżesz, sługa Jahwe, dał synom Izraela, jak jest napisane w księdze Prawa Mojżeszowego, zbudowali ołtarz z nieociosanych kamieni, na których nie było żelaza, i złożyli na nim ofiary całopalne dla Jahwe oraz ofiary pojednania.
32 Tam Jozue napisał na kamieniach odpis Prawa, które Mojżesz spisał w obecności synów izraelskich.
33 Cały Izrael, jego starsi, jego urzędnicy i jego sędziowie, stali po obu stronach arki przed kapłanami lewickimi, którzy nieśli arkę przymierza Pańskiego, zarówno cudzoziemcy, jak i synowie Izraela, połowa po stronie góry Garizim, a połowa po stronie góry Ebal, zgodnie z rozkazem, jaki Mojżesz, sługa Pański, wydał wcześniej, aby pobłogosławić lud izraelski.
34 Wtedy Jozue Przeczytajcie wszystkie słowa prawa, błogosławieństwo i przekleństwo, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w księdze prawa.
35 Nie przeczytał ani jednego słowa ze wszystkiego, co Mojżesz nakazał. Jozue w obecności całego zgromadzenia Izraela, kobiet i dzieci oraz cudzoziemców, którzy mieszkali pośród nich.

Rozdział 9

1 Do nowego tych wydarzeń, wszyscy królowie, którzy byli za Jordanem, w górach i na nizinach, i wzdłuż całego wybrzeża Wielkiego Morza, naprzeciw Liban, Hetyci, Amoryci, Kananejczycy, Peryzzyci, Chiwwici i Jebusyci
2 połączyły siły, by walczyć Jozue i Izraela za obopólną zgodą.

3 Mieszkańcy Gibeonu, gdy dowiedzieli się, jak Jozue miał do czynienia z Jerychem i Hai,
4. Oni z kolei uciekli się do podstępu. Wyruszyli z zapasami na drogę. Zabrali stare worki na osły i stare bukłaki na wino, podarte i zaszyte;
5 Oni mieli U ich stóp leżały stare, łatane sandały, a na nich stare ubrania; cały chleb że nosili ich jedzenie było wysuszone i rozpadające się na okruchy.
6 Poszli do JozueW obozie w Gilgal rzekli do niego i do wszystkich mężów izraelskich: Przybyliśmy z dalekiego kraju i teraz zawieramy z sobą przymierze.
7 Mężowie izraelscy odpowiedzieli tym Chiwwitom: «Być może mieszkacie wśród nas, jakże więc możemy zawierać z wami przymierze?»
8 Powiedzieli do Jozue „Jesteśmy twoimi sługami.” Jozue Zapytał ich: „Kim jesteście i skąd przychodzicie?”
9 I rzekli do niego: Słudzy twoi przybyli z bardzo dalekiej krainy z powodu imienia Pana, Boga twojego, bo słyszeliśmy o Nim i o wszystkim, co uczynił w Egipcie,
10 i jak postąpił z dwoma królami Amorytów za Jordanem, Sihonem, królem Cheszbonu, i Ogiem, królem Baszanu, którzy żył do Astaroth.
11 Wtedy nasi starsi i wszyscy mieszkańcy naszego kraju powiedzieli do nas: Weźcie ze sobą zapasy na drogę, wyjdźcie im naprzeciw i powiedzcie im: Jesteśmy waszymi sługami, zawrzyjcie z nami przymierze.
12 To jest nasz chleb: był jeszcze ciepły, gdyśmy go gromadzili w domach naszych w dniu, w którym wyszliśmy, aby przyjść do ciebie, a oto wyschł i rozpadł się w okruchach.
13 Te bukłaki na wino, któreśmy napełnili, są teraz podarte; nasze szaty i sandały zdarły się od długiej podróży.»
14 Mężowie izraelscy wzięli część swojego zapasu, nie pytając ust Pana,;
15 i Jozue przyznał im pokój i zawarł z nimi przymierze, że ich życie zostanie oszczędzone; a książęta zgromadzenia złożyli im przysięgę.

16 Trzy dni po zawarciu sojuszu, dzieci Izraela dowiedzieli się, że byli ich sąsiadami i że żyli wśród nich.
17 Izraelici wyruszyli WIĘC, i trzeciego dnia przybyli do swoich miast. Miastami ich były: Gibeon, Kafira, Berot i Kariatiarim.
18 Nie uderzyli ich miecza, z powodu przysięgi, którą złożyli im książęta zgromadzenia w imieniu Pana, Boga Izraela. Lecz całe zgromadzenie szemrało przeciwko książętom.
19 Wszyscy książęta powiedzieli: WIĘC do całego zgromadzenia: «Złożyliśmy im przysięgę na Pana, Boga Izraela, i teraz nie możemy ich tknąć.
20 Tak więc postąpimy z nimi: pozostawimy ich przy życiu, aby nie ściągnąć na nas gniewu Pana, zgodnie z przysięgą, którą im złożyliśmy.
21 »Pozwólcie im więc żyć” – powiedzieli im książęta.

Zatrudnieni byli przy ścinaniu drewna i czerpaniu wody dla całego zgromadzenia, tak jak nakazali im książęta.

22 Jozue zadzwonił Gibeonici i przemówił do nich tymi słowami: Dlaczego nas oszukaliście, mówiąc: Jesteśmy bardzo daleko od was, a wy mieszkacie pośród nas?
23 Teraz będziecie przeklęci i każdy z was będzie niewolnikiem, rąbiącym drewno i czerpiącym wodę dla domu mojego Boga.»
24 Odpowiedzieli Jozue mówiąc: „To dlatego, że rozkaz został zgłoszony twoim sługom dany Przez Pana, Boga twego, do Mojżesza, swego sługi, aby ci oddać całą tę ziemię i wytracić wszystkich jej mieszkańców przed tobą. A my, gdyśmy się do ciebie zbliżali, bardzo się baliśmy o nasze życie, dlatego tak uczyniliśmy.
25 Teraz jesteśmy w waszych rękach. Postępujcie z nami, jak uważacie za słuszne i jak powinniście z nami postępować.»

26 Jozue postępuje wobec nich w ten sposób że powiedział ; Wybawił ich z ręki synów izraelskich, aby ich nie zabili.
27 Jozue od tego dnia przeznaczył ich do ścinania drewna i czerpania wody dla zgromadzenia i dla ołtarza Pańskiego, w miejscu, które wybierze Pan. Czynią to do dziś.

Rozdział 10

1 Adonizedek, król Jerozolimy, dowiedział się, że Jozue zdobył Haj i przeznaczył je na zniszczenie, że potraktował Haj i jego króla tak samo, jak potraktował Jerycho i jego króla, a mieszkańcy Gibeonu, pokój z Izraelem, byli pośród nich.
2 Miał WIĘC wielki strach, gdyż Gibeon był wielkim miastem, jak jedno z miast królewskich, większym nawet od Haj, a wszyscy jego ludzie byli waleczni.
3 Adonizedek, król Jerozolimy, posłał posłańców do Ohama, króla Hebronu, do Farama, króla Jerymot, do Jafii, króla Lakisz, i do Dabira, króla Eglonu:
4 Przyjdźcie do mnie i pomóżcie mi, abyśmy mogli uderzyć na Gibeon, bo on już to zrobił. pokój z Jozue i z synami Izraela”.
5 Więc Pięciu królów amoryckich: król Jerozolimy, król Hebronu, król Jerimot, król Lakisz i król Eglonu, zebrało się i wyruszyło z całym swoim wojskiem, rozłożyli się obozem pod Gibeonem i oblegali go.

6 Mieszkańcy Gibeonu wysłali do nich wiadomość JozueW obozie w Gilgal: „Nie wstrzymuj swej ręki od sług swoich, spiesz do nas, ratuj nas, pomóż nam, bo wszyscy królowie Amorytów, którzy mieszkają w górach, sprzysięgli się przeciwko nam”.
7 Jozue Góra Galgala, on i wszyscy wojownicy z nim oraz wszyscy dzielni wojownicy.
8 Pan rzekł do Jozue „Nie bój się ich, bo wydałem ich w twoje ręce i nikt z nich nie będzie mógł się tobie przeciwstawić”.
9 Jozue natknął się na nich niespodziewanie; przybył z Galgali całą noc.
10 I wywołał Pan wśród nich zamieszanie przed Izraelem. Izrael zadał im wielką klęskę pod Gibeonem i ścigał ich drogą wiodącą do Bet-Choron, i pobił ich aż do Azeki i Macedy.
11 Gdy uciekali przed Izraelem na zboczach Bet-Choron, Pan sprawił, że wielkie kamienie spadały na nich z nieba aż do Azeki, tak że wyginęli. Tych, którzy zginęli od gradu, było więcej niż tych, którzy zginęli od miecza synów izraelskich.

12 Następnie Jozue mówił do Pana w dniu, w którym Pan wydał Amorytów synom Izraela, i rzekł w obecności Izraela:

Słońce, przystanek nad Gabaonem,
A ty, księżycu, nad doliną Ajalonu!
13 I słońce stanęło, i księżyc stanął,
dopóki naród nie zemścił się na swoich wrogach.

Czyż nie jest to napisane w Księdze Sprawiedliwych? I słońce stanęło na środku nieba i nie spieszyło się do zachodu, prawie przez cały dzień.
14 Nie było dnia ani przedtem, ani potem, aby Pan usłuchał głosu człowieka. Pan bowiem walczył za Izraela.
15 i JozueA z nim cały Izrael powrócił do obozu w Galgali.

16 Pięciu królów uciekło i ukryło się w jaskini w Maceda.
17 Zgłoszono, że Jozuemówiąc: „Pięciu królów znaleziono ukrytych w jaskini w Maceda”.
18 Jozue Powiedział: „Przytoczcie duże kamienie do wejścia do jaskini i postawcie tam ludzi, aby ich strzegli.
19 A wy nie zatrzymujcie się! Ścigajcie waszych wrogów i uderzajcie na nich od tyłu! Nie pozwalajcie im wejść do ich miast, gdyż Pan, Bóg wasz, wydał ich w wasze ręce.»

20 Kiedy Jozue A synowie Izraela zadali im wielką klęskę, a nawet ich wytępili. Ci, którzy zdołali ocaleć, schronili się w warownych miastach.,
21 Wszyscy ludzie powrócili spokojnie do obozu, Jozue, w Macedonii, a nikt nie wypowiedział języka przeciwko synom Izraela.

22 Jozue powiedział: „Otwórz wejście do jaskini, wypuść ich, żebym mógł przynieś je, »Tych pięciu królów jaskini.”
23 Uczynili tak i on przyniósł Pięciu królów, których wyprowadzono z jaskini: króla Jerozolimy, króla Hebronu, króla Jerimot, króla Lakisz i króla Eglonu.
24 Gdy wyprowadzili tych królów przed oblicze króla, Jozue, Jozue Zwołał wszystkich mężów izraelskich i rzekł do dowódców wojowników, którzy mu towarzyszyli: „Przystąpcie i postawcie wasze nogi na karkach tych królów”. Przystąpili więc i postawili swe nogi na ich karkach.
25 i Jozue Powiedział im: „Nie bójcie się i nie lękajcie się, bądźcie mocni i mężni, bo tak uczyni Pan wszystkim waszym wrogom, z którymi będziecie walczyć”.
26 Potem Jozue uderz ich miecza i skazał ich na śmierć. Powiesił ich na pięciu drzewach, i wisieli tam aż do wieczora.
27 W stronę zachodu słońca, Jozue Zrzucili ich z drzew i wrzucili do jaskini, w której się ukrywali, a przy wejściu do jaskini umieścili duże kamienie, kto tam został aż do dnia dzisiejszego.

28 Tego samego dnia, Jozue chwycił Macedę i uderzył ją, Ona i jego króla ostrzem miecza; miasto i wszystkie żyjące w nim istoty obłożył klątwą, nie pozostawiając nikogo bezkarnym, a króla Macedonii potraktował tak, jak potraktował króla Jerycha.

29 Jozuei cały Izrael z nim przeprawił się z Macedonii do Lebny i napadł na Lebnę.
30 I wydał je Pan w ręce Izraela wraz z jego królem, i zabił je ostrzem miecza wraz ze wszystkimi żywymi istotami, które w nim były, tak że nie ocalało żadne zwierzę, a z jego królem postąpił tak, jak postąpił z królem Jerycha.

31 Jozuea z nim cały Izrael, przeszedł z Lebny do Lakisz, rozłożył się obozem przed nim i napadł na nie.
32 A Pan wydał Lakisz w ręce Izraela, który zdobył je na drugi dzień i wybił je ostrzem miecza razem ze wszystkimi żywymi istotami, które w nim były, tak jak uczynił z Lebną.
33 Wtedy Horam, król Gaser, wyruszył, aby pomóc Lakisz. Jozue Pokonał go i jego lud, nie pozostawiając nikomu szans na ucieczkę.

34 Jozuea z nim cały Izrael przeszedł z Lakisz do Eglonu, rozłożył się obozem przed nim i napadł na nie.
35 Tego samego dnia zdobyli je i zabili ostrzem miecza każdą żyjącą istotę, która w nim była, Jozue potępił ich tego dnia za wszystko, co uczynił dla Lachis.

36 JozueA z nim cały Izrael wyruszył z Eglonu do Hebronu i rzucił się na niego.
37 Zdobywszy je, wymordowali je ostrzem miecza, jego króla, wszystkie zależne miasta i wszystkie żywe istoty w nich, nie pozostawiając nikogo przy życiu, Jozue uczynił to samo dla Eglona; i obłożył je klątwą wraz ze wszystkimi żywymi istotami, które w nim były.

38 Jozuei cały Izrael z nim, zwrócili się ku Dabirowi i napadli na niego.
39 Zdobył je, jego króla i wszystkie miasta podległe jego władzy, i poraził je ostrzem miecza, i obłożył klątwą wszystkie żywe istoty, które w nich były, nie pozostawiając nikogo, kto by uniknął śmierci. Jozue traktował Dabir i jego króla tak, jak traktował Hebron, a także tak, jak traktował Lebnę i jej króla.

40 Jozue uderzył cały kraj: góry, Negeb, niziny i wzgórza oraz wszystkich ich królów, nie pozostawiając nikogo uciekiniera, obkładając klątwą wszystko, co żyło, jak rozkazał Pan, Bóg Izraela.
41 Jozue Pobił ich od Kadesz-Barne aż do Gazy i całą ziemię Goszen aż do Gibeonu.
42 Jozue zdobył wszystkich tych królów i cały ich kraj podczas jednej wyprawy, ponieważ Jahwe, Bóg Izraela, walczył za Izraela.
43 Wtedy JozueA z nim cały Izrael powrócił do obozu w Gilgal.

Rozdział 11

1 Jabin, król Ashor, dowiedziawszy się te rzeczy, wysłano wiadomość do Jobaba, króla Madonu, do króla Szemeronu, do króla Achsaf,
2 królom, którzy byli na północy, w górach i w Arabie, na południe od Keneret, na nizinach i na wyżynach Dor na zachodzie,
3 Kananejczykom na wschodzie i na zachodzie, Amorytom, Chetytom, Peryzzytom, Jebusytom w górach i Chiwwitom u stóp Hermonu w krainie Masfa.
4 Wyruszyli oni i całe ich wojsko z nimi, lud liczny jak piasek na brzegu morza, z wielką liczbą koni i rydwanów.
5 Wszyscy ci królowie zebrali się i przybyli obozem nad wodami Merom, aby walczyć z Izraelem.

6 Pan rzekł do Jozue „Nie bójcie się ich, bo jutro o tej porze wydam ich wszystkich zabitych przed Izraelem. Okulawisz ich konie, a ich rydwany spalisz w ogniu”.

7 JozueI nagle przyszli do nich wszyscy wojownicy, którzy mu towarzyszyli, w pobliże wód Meromu i rzucili się na nich.
8 I wydał ich Pan w ręce Izraela. Oni ich pokonali i ścigali aż do Wielkiego Sydonu, aż do wód Maserepot i aż do doliny Masfa na wschodzie. Pobił ich, nie ocalał nikt z nich.
9 Jozue uczynił z nimi tak, jak rozkazał mu Jahwe: obezwładnił ich konie i spalił ich rydwany.

10 W tym samym czasie, Jozue powrócił i zdobył Asor, a jego króla zabił mieczem; Asor bowiem był dawniej stolicą wszystkich tych królestw.
11 Dzieci Izraela Ostrzem miecza pozabijali wszystkie żywe istoty, które tam były, rzucając na nie klątwę. Nie pozostało nic żywego, więc spalili Asora.
12 Jozue Zdobył wszystkie miasta tych królów i wszystkich ich królów i poraził ich ostrzem miecza, rzucając na nich klątwę, jak rozkazał Mojżesz, sługa Jahwe.
13 Lecz Izraelici nie spalili żadnego z miast położonych na górach, oprócz Aszor, które zostało spalone. Jozue.
14 A cały łup tych miast i ich bydło rozgrabili Izraelici dla siebie, lecz wszystkich ludzi wymordowali ostrzem miecza, aż ich wyniszczyli, nie zostawiając nic żywego.
15 Co Pan nakazał Mojżeszowi, słudze swemu, Mojżesz nakazał Jozue, I Jozue I wypełnił je, nie zaniedbując niczego, co Jahwe nakazał Mojżeszowi.

16 Tak to jest Jozue wziął w posiadanie całą tę ziemię: górę, cały Negew, cały okręg Goszen, niziny, Arabę, górę Izraela i jej równiny,
17 od gołej góry, która wznosi się ku Seirowi, do Baal-Gad w dolinie Liban, u stóp góry Hermon; pojmał wszystkich ich królów, pokonał ich i zamordował.
18 Przez wiele długich dni Jozue pasować wojna przeciwko wszystkim tym królom.
19 Nie było miasta, które by pokój z synami Izraela, z wyjątkiem Chiwwitów mieszkających w Gibeonie; wszystkich ich zdobyli siłą.
20 Bo tak było projekt Jahwe, że te narody zatwardzić ich serca, aby nie czynili wojna do Izraela, aby Izrael obłożył ich klątwą, nie okazując nad nimi miłosierdzia i wytracił ich, jak Pan nakazał Mojżeszowi.

21 W tym samym czasie, Jozue wyruszył i wytępił Enakimów z góry, z Hebronu, z Dabiru i z Anab, ze wszystkich gór Judy i ze wszystkich gór Izraela; Jozue potępił ich i ich miasta.
22 A nie pozostał już żaden Enacym w kraju Izraelitów, tylko w Gazie, Get i Azot.

23 Jozue i objął w posiadanie całą ziemię, zgodnie ze wszystkim, co Pan powiedział Mojżeszowi. Jozue Dał ją Izraelowi w dziedzictwo, w częściach, według ich plemion. I ziemia odpoczęła od wojna.

Rozdział 12

1 Oto królowie kraju, którego pokonali Izraelici i którego ziemię zajęli za Jordanem, ku wschodowi słońca, od potoku Arnon aż do góry Hermon i całej Araby na wschodzie. rzeka :
2 Sichon, król Amorytów, mieszkał w Cheszbonie. Jego władztwo rozciągało się od Aroeru, nad potokiem Arnon, i od środka doliny, przez połowę Gileadu, aż do potoku Jakub, granicy Ammonitów.;
3 na Arabę aż do Morza Keneret na wschodzie, a na Morze Araby, Morze Słone, na wschodzie, w kierunku Betsimot; a na stronie południowej u stóp zboczy uchwyt Fasga.
4 Następnie terytorium Oga, króla Baszanu, spośród pozostałości Refaitów, zamieszkujących Astaroth i Edrai.
5 Jego władza rozciągała się na górę Hermon, Salechę, cały Baszan aż do granicy Gesurów i Machatów, dopóki połowa Gileadu, terytorium Sichona, króla Cheszbonu.

6 Mojżesz, sługa Pana, i synowie Izraela pokonali ich. Potem Mojżesz, sługa Pana, dał ich ziemię w dziedzictwo Rubenitom, Gadytom i połowie pokolenia Manassesa.

7 Oto królowie, którzy Jozue a synowie Izraela zostali pokonani po tej stronie Jordanu, na zachód od Baal-Gad, w dolinie rzeki Liban, aż do gołej góry wznoszącej się w kierunku Seir. Jozue Donna ten kraj jako własność plemion Izraela według ich rodzin,
8 w górach, na nizinach, na zboczach wzgórz, na pustyni i w Negewie: kraje Hetyci, Amoryci, Kananejczycy, Peryzzyci, Chiwwici i Jebusyci.

9 Są to: król Jerycha, jeden; król Haj, blisko Betel, jeden;
10 król Jerozolimy, jeden; król Hebronu, jeden;
11 król Jerimot, jeden; król Lakisz, jeden;
12 król Eglonu, jeden; król Gazeru, jeden;
13 król Dabiru, jeden; król Gaderu, jeden;
14 król Hermy, jeden; król Heredu, jeden;
15 król Lebny, jeden; król Odollam, jeden;
16 król Macedonii, jeden; król Betel, jeden;
17 król Tafny, jeden; król Oferu, jeden;
18 król Afeku, jeden; król Lasaronu, jeden;
19 król Madonu, jeden; król Ashoru, jeden;
20 król Szemeronu, jeden; król Achsaf, jeden;
21 król Tanak, jeden; król Mageddo, jeden;
22 król Kadesz, jeden; król Jachanana na Karmelu, jeden;
23 król Dor, na wyżynach Dor, jeden; król Gojim, w Galgal, jeden;
24 Król Teracha, jeden. Wszystkich królów było trzydziestu jeden.

Rozdział 13

1 Jozue Był stary i w podeszłym wieku, a Pan rzekł do niego: Zestarzałeś się i jesteś w podeszłym wieku, a jest jeszcze kraj bardzo wielki do zdobycia.
2 Oto pozostały obszar: wszystkie okręgi Filistynów i wszystkie terytorium Gessurianie,
3 z Shichor, który przepływa na wschód od Egiptu, aż do granicy Akki na północy, region których należy uważać za Kananejczyków; pięciu książąt filistyńskich: jeden z Gazy, jeden z Azotu, jeden z Aszkelonu, jeden z Getu i jeden z Acharonu; Chiwwici
4 na południu, cała ziemia Kananejczyków i Maara, która należy do Sydończyków, aż do Afeku i granicy Amorytów;
5 kraj Gebalitów i cała ziemia Liban w stronę wschodzącego słońca, od Baal-Gad u stóp góry Hermon do wejścia do Hamat;
6 wszyscy mieszkańcy góry, odkąd Liban aż do wód Maserefot, wiedzieć Wypędzę wszystkich Sydończyków sprzed Izraelitów. Ziemie te podzielę jedynie losem jako dziedzictwo dla Izraela, tak jak nakazałem.
7 Teraz więc podziel tę ziemię jako dziedzictwo między dziewięć pokoleń i połowę pokolenia Manassesa.»

8 Z’Inny Połowa, czyli Rubenici i Gadyci, otrzymała swoje dziedzictwo, które Mojżesz im dał po drugiej stronie Jordanu, na wschód, tak jak Mojżesz, sługa Jahwe, im je dał:
9 Od Aroeru, położonego na brzegu potoku Arnon, i od miasta, które jest w środku doliny, cała równina Medaba aż do Dibonu;
10 Wszystkie miasta Sichona, króla Amorytów, który panował w Cheszbonie, aż do granicy Ammonitów;
11 Gilead, kraina Geszurytów i Machaitów, cała góra Hermon i cały Baszan aż do Salechy.
12 Całe królestwo Oga w Baszanie, który panował w Astaroth i Edrai. To była ostatnia resztka Refaitów. Mojżesz pokonał tych królów i wypędził ich.
13 Lecz synowie Izraela nie wypędzili Geszurytów i Machaitów, i Geszuryci i Macha pozostali wśród Izraela aż do dnia dzisiejszego.

14 Pokolenie Lewiego było jedynym, któremu Mojżesz nie dał dziedzictwa. Ofiary ogniowe składane przed Panem, Bogiem Izraela, są jego dziedzictwem, jak mu powiedział.

15 Mojżesz dał pokoleniu synów Rubena udział według ich rodzin.
16 Ich terytorium rozciągało się od Aroeru nad rzeką Arnon i od miasta położonego w środku doliny, obejmując całą równinę w pobliżu Medaby,
17 Chesebon i wszystkie jego miasta na równinie: Dibon, Bamot-Baal, Bet-Baal-Maon,
18 Jassa, Cedimoth, Mefaath,
19 Karyataim, Sabama, Sarat-Asar na górze doliny,
20 Bet-Fogor, zbocza Fasga, Bet Jesimot,
21 wszystkich inni miasta równiny i całe królestwo Sichona, króla Amorytów, który panował w Cheszbonie; Mojżesz pobił go i książąt Midianu: Ewiego, Rechema, Szur, Chura i Rebe, lenników Sichona, którzy mieszkali w kraju.
22 Wśród tych, których Izraelici zabili mieczem, był także wróżbita Balaam, syn Beora.
23 W ten sposób terytorium synów Rubena rozciągało się aż do Jordanu i jego okolic. Oto dziedzictwo – miasta i przyległe wioski – synów Rubena i ich rodzin.

24 Mojżesz dał pokoleniu Gada, synom Gada, udział według ich rodzin.
25 Ich terytorium obejmowało Jazer, wszystkie miasta Gileadu i połowę kraju Ammonitów aż do Aroeru, który leży naprzeciw Rabby,
26 od Cheszbonu do Rabot-Masphe i Betonim, a od Manaim do granicy Dabiru;
27 A w dolinie Bet-Haram, Bet-Nemra, Sokot i Zafon, reszta królestwa Sichona, króla Cheszbonu; Jordan i jego granice aż do krańca Morza Ceneret po drugiej stronie Jordanu na wschód.
28 Oto dziedzictwo synów Gada według ich rodzin: miasta i ich wioski.

29 Mojżesz dał połowie pokolenia Manassesa, synom Manassesa, udział według ich rodzin.
30 Otrzymali w dziedzictwie od Manaima cały Baszan, całe królestwo Oga, króla Baszanu, i wszystkie miasta Jaira w Baszanie, sześćdziesiąt miast.
31 Połowa Gileadu, Astarot i Edrai, miasta królestwa Oga w Baszanie, zostały dane synom Machira, syna Manassesa, połowie synów Machira, według ich rodzin.

32 Takie są akcje które Mojżesz rozdzielił, gdy przebywał na równinach Moabu, po drugiej stronie Jordanu, naprzeciw Jerycha, na wschód.
33 Mojżesz jednak nie dał dziedzictwa pokoleniu Lewiego. Pan, Bóg Izraela, jest ich dziedzictwem, jak im powiedział.

Rozdział 14

1 Oto, co otrzymali w dziedzictwie synowie Izraela w ziemi Kanaan, którą im wyznaczył kapłan Eleazar, Jozue, synowie Nuna i głowy rodzin plemion Izraela.
2 Działy te zostały rozdzielone przez losowanie, tak jak Pan rozkazał przez Mojżesza, dla dziewięciu pokoleń i pół pokolenia.
3 Mojżesz bowiem dał dziedzictwo dwom pokoleniom i połowie plemienia po drugiej stronie Jordanu, lecz Lewitom nie dał dziedzictwa pośród nich.
4 Synowie Józefa bowiem byli dwoma pokoleniami: Manassesem i Efraimem; Lewitom zaś nie dano żadnego działu w kraju, oprócz miast do zamieszkania i ich przedmieść dla ich stad i ich dobytku.
5 Izraelici wypełnili rozkaz, jaki Pan dał Mojżeszowi, i podzielili ziemię.

6 Synowie Judy zbliżyli się Jozue, w Gilgal, a Kaleb, syn Jefona Kenezejczyka, rzekł do niego: „Wiesz, co Pan powiedział Mojżeszowi, mężowi Bożemu, o mnie i o tobie w Kadesz-Barne.
7 Miałem czterdzieści lat, gdy Mojżesz, sługa Pana, wysłał mnie z Kadesz-Barnea, abym zbadał kraj, i przyniosłem mu wiadomość z prostoty serca mojego.
8 Podczas gdy moi bracia, którzy poszli ze mną, zniechęcali lud, ja poszedłem całkowicie za Panem, moim Bogiem.
9 I w owym dniu Mojżesz przysiągł, mówiąc: Ziemia, na której stanęła twoja noga, będzie dziedzictwem twoim i synów twoich na wieki, ponieważ byłeś całkowicie posłuszny Panu, Bogu mojemu.
10 A teraz oto Pan zachował mnie przy życiu, jak powiedział, przez czterdzieści pięć lat. sprzedany odkąd Pan przemówił do Mojżesza tymi słowami, gdy Izrael wędrował po pustyni, a oto mam dzisiaj osiemdziesiąt pięć lat.
11 Jestem dziś tak samo silny jak w dniu, w którym Mojżesz mnie wysłał. Moja siła jest teraz taka sama jak wówczas, zarówno do walki, jak i do wychodzenia i wracania.
12 Daj mi tę górę, o której mówił Pan w owym dniu, bo sam słyszałeś w owym dniu, że jest tam Enakim i wielkie, warowne miasta. Może Pan czy to będzie ze mną, i czy zdołam ich wypędzić, zgodnie z tym, co powiedział Pan?»

13 Jozue Pobłogosławił Kaleba, syna Jefone, i dał mu Hebron w dziedzictwo.
14 Dlatego Hebron należy dziedzicznie do Kaleba, syna Jefona Kenezejczyka, aż do dnia dzisiejszego, bo był on całkowicie posłuszny Jahwe, Bogu Izraela.
15 Hebron nazywał się dawniej Kariat-Arbe; Arbé był najwyższym mężczyzną wśród Enacimów.

A kraj odpoczął od wojna.

Rozdział 15

1 Udział należny od Los plemienia synów Judy, według ich rodzin, rozciągał się w kierunku granicy Edomu, aż na południe aż do pustyni Sin, aż do najdalej na południe wysuniętego punktu z Kanaanu.

2 Ich granica południowa zaczynała się od krańca Morza Słonego, od cypla zwróconego ku południu;
3 rozciągała się na południe od wzniesienia Akrabbim, przechodziła do Sin i pięła się na południe od Cadez-Barné; stamtąd, przechodziła przez Esron, szła w stronę Addaru i skręcała w stronę Karkaa;
4 Następnie przechodziła do Asmonu i ciągnęła się do Wadi Egipskiego, a granica kończyła się nad morzem. «To będzie wasza granica południowa».»

5 Granicą wschodnią było Morze Słone aż do ujścia Jordanu.

Północna granica odjazd języka morza Słony który znajduje się u ujścia Jordanu.
6 Granica szła ku Bet-Agli, przechodziła na północy przez Bet-Arabę i szła do kamienia Boena, syna Rubena.;
7 A granica szła do Debery od doliny Achor i skręcała na północ w kierunku Gilgal, które leży naprzeciw góry Adomim, na południe od potoku. Granica przechodziła przez wody En-Szemes i kończyła się przy En-Rogel.
8 A granica szła w górę doliną Ben-Ennom aż do południowego zbocza góry góra Jebusytów, czyli Jerozolimy; a granica ta wznosiła się aż do szczytu góry, która jest naprzeciwko doliny Ennom na zachodzie, i do krańca równiny Refaim na północy.
9 Od szczytu góry granica ciągnęła się aż do źródła wód Neftoach i kończyła się przy miastach góry Efron; a granica ciągnęła się aż do Baali, czyli Kariat-Jearim.
10 Od Baali granica skręcała na zachód do góry Seir, przechodziła przez północne zbocze góry Jarim, to jest Keslon, schodziła do Betsames i przechodziła przez Tammę.
11 Granica kończyła się na północnym zboczu Akronu, a granica ciągnęła się ku Sekronowi, przechodziła przez górę Baala i kończyła się w Jebneel. Granica zaś kończyła się nad morzem.

12 Granicą zachodnią było Wielkie Morze i jego terytorium.

Oto granice synów Judy dokoła, według ich rodzin.

13 Kaleb, syn Jefona, otrzymał dział wśród synów Judy, tak jak mu rozkazał Pan. Jozue, wiedzieć miasto Arbe, ojciec Enacha, czyli Hebron,
14 Kaleb wypędził trzech synów Enaka: Sezaja, Achimana i Tolmaja, potomków Enaka.
15 Stamtąd wyruszył przeciwko mieszkańcom Dabiru, który dawniej nazywał się Kariat-Sefer.
16 Kaleb rzekł: «Temu, kto pokona Karyat-Sefer i zdobędzie je, dam moją córkę Aksę za żonę».»
17 Othoniel, syn Keneza, brata Kaleba, objął je w posiadanie, a Kaleb dał mu za żonę swoją córkę Aksę.
18 Kiedy poszła u Othoniela, Zachęciła go, żeby poprosił ojca o pole. Zsiadła z osła, a Caleb zapytał ją: «Co się stało?»
19 A ona mu odpowiedziała: «Daj mi dar, bo dałeś mi schronienie na lądzie suchym. Daj mi też źródła wód». I dał jej źródła górne i źródła dolne.

20 Oto dziedzictwo pokolenia synów Judy według ich rodzin.

21 Miasta położone na krańcu plemienia synów Judy, ku granicy Edomu, na Negebie, to: Kabseel, Eder, Jagur,
22 Cina, Dimona, Adada,
23 Kadesz, Asor i Jetnam;
24 Zif, Telem, Baloth,
25 Asor-Nowy i Kariot-Hesron, czyli Asor;
26 Amam, Sama, Molada,
27 Aszergadda, Hassemon, Betfelet,
28 Hasersual, Beersheba i Baziothia;
29 Baala, Jim, Esem,
30 Eltholad, Césil, Harma,
31 Siceleg, Medemena, Sensenna,
32 Lebaot, Selim, Aen i Remon: dwadzieścia dziewięć miast i ich wsie.

33 W Sefelach: Estaol, Sarea, Asena,
34 Zanoe, Aen-Gannim, Taphua, Enaim,
35 Jerymot, Odollam, Socho, Azeka,
36 Saraim, Aditaim, Gedera i Gederotaim: czternaście miast z przyległymi wioskami.
37 Sanan, Hadassa, Magdal-Gad,
38 Delean, Masepha, Jecthel,
39 Lachis, Bascath, Eglon,
40 Szebon, Leheman, Ketlis,
41 Giderot, Bet-Dagon, Naama i Maceda: szesnaście miast z przyległymi wioskami.
42 Labana, Eter, Asan,
43 Jefta, Esna, Nesib,
44 Cejla, Achzib i Maresza: dziewięć miast i ich wioski.
45 Akkaron z podległymi miastami i wioskami.
46 Z Akkaronu na zachód, wszystkie miasta w pobliżu Azot i ich wioski;
47 Azot z jego miastami i wioskami zależnymi, Gaza z jej miastami i wioskami zależnymi aż do Wadi Egipskiego i Wielkiego Morza, które stanowi granicę.

48 W górach: Samir, Jether, Sokoth,
49 Danna, Cariath-senna, czyli Dabir,
50 Anab, Istémo, Anim,
51 Gosen, Olon i Gilo: jedenaście miast i ich wsie.
52 Arab, Duma, Esaan,
53 Janum, Bet-Taphua, Afeka,
54 Athmata, Kariat-Arbe, czyli Hebron, i Sior: dziewięć miast z przyległymi wioskami.
55 Maon, Karmel, Ziph, Jota,
56 Jezreel, Jucadam, Zanoé,
57 Akkain, Gibea, Tamma: dziesięć miast i ich wioski.
58 Halhul, Bessur, Gédor,
59 Mareth, Bet-Anoth i Eltekon: sześć miast z przyległymi wioskami.
60 Kariat-Baal, czyli Kariat-Jearim, i Arebba: dwa miasta z przyległymi wioskami.

61 Na pustyni: Bet-Araba, Meddin, Sachacha,
62 Nebsan, Ir-Hammélach i En-Gaddi: sześć miast i ich wsie.

63 Synowie Judy nie mogli wypędzić Jebusytów, którzy mieszkali w Jerozolimie, i Jebusyci mieszkali w Jerozolimie wraz z synami Judy aż do dnia dzisiejszego.

Rozdział 16

1 Udział należny od los synów Józefa zaczynał się od wschodu, od Jordanu Jerycha, aż do wód Jerycha; Następnie pustynia, która ciągnie się od Jerycha do Betel przez góry.
2 Granica biegła od Betel do Luz i przechodziła ku granicy Archejczyków w Atarot.
3 Stamtąd, Ciągnęła się ku zachodowi, ku granicy Jefletów, aż do granicy Dolnego Bet-toron i aż do Gazer, i kończyła się nad morzem.
4 Oto dziedzictwo, które otrzymali synowie Józefa: Manasses i Efraim.

5 Oto granica synów Efraima według ich rodów. Granica ich dziedzictwa biegła na wschodzie od Atarot-Addar do Bet-Choron Górnego.
6 Granica kończyła się na zachodzie w kierunku Machmetath na północy; po czym skręcała na wschód, w stronę Thanat-Selo i przechodziła przed nim w kierunku wschodnim od Janoe.
7 Z Janoe biegła do Atarot i Naaraty, dotykała Jerycha i kończyła się nad Jordanem.
8 Z Taphuah płynęła na zachód do potoku Kana i kończyła się nad morzem. To było dziedzictwo synów Efraima według ich rodów.

9 Synowie Efraima mieli także miasta oddzielne pośród dziedzictwa synów Manassesa, wszystkie z ich wioskami.

10 Nie wypędzili też Kananejczyków, mieszkających w Gazer, i Kananejczycy mieszkają pośród Efraima aż do dnia dzisiejszego, lecz są poddani robotom przymusowym.

Rozdział 17

1 Nadal było akcja należna od Los przypadł pokoleniu Manassesa, ponieważ był pierworodnym Józefa. Makir, pierworodny Manassesa i ojciec Gileada, otrzymał Gilead i Baszan, ponieważ był mężem wojennym.
2 Bardzo był również przydzielony Pozostałym synom Manassesa według ich rodzin, synom Abiezera, synom Cheleka, synom Ezriela, synom Sychema, synom Chefera i synom Szimidah, należą potomkowie płci męskiej Manassesa, syna Józefa, według ich rodzin.
3 Salfaad, syn Chefera, syna Gileada, syna Machira, syna Manassesa, nie miał synów, ale on miał córki, a oto imiona jego córek: Maala, Noa, Hegla, Melcha i Tersa.
4 Stawili się przed kapłanem Eleazarem, przed Jozue, syna Nuna, i przed książętami, mówiąc: Pan rozkazał Mojżeszowi, aby dał nam dziedzictwo pośród naszych braci. I dano im, zgodnie z rozkazem Pana, dziedzictwo pośród braci ich ojca.
5 Dziesięć działów przypadło Manassesowi, oprócz ziemi Gilead i Baszan, która leży po drugiej stronie Jordanu.
6 Córki Manassesa bowiem otrzymały dziedzictwo pośród jego synów: ziemia Gilead przypadła pozostałym synom Manassesa.

7 Granica Manassesa szła od strony Aszera do Machmetat, które leży naprzeciw Sychem, i szła ku prawej stronie, ku mieszkańcom En-Tafua.
8 Terytorium Tapfua przypadło Manassesowi, lecz Tapfua na granicy Manassesa należała do synów Efraima.
9 Granica schodziła do potoku Kana na południe od potoku. Miasta tego regionu, które padły łupem Efraima, znajdowały się pośród miast Manassesa. Granica Manassesa przebiegała wzdłuż potoku Kana, był na północ od potoku i prowadziła do morza.
10 Tak więc kraj w południe był do Efraima i kraj Na północy graniczyli z Manassesem, a morze stanowiło ich granicę. Na północy graniczyli z Aserem, a na wschodzie z Issacharem.

11 Manasses uzyskał w terytoria’Isachar i D’Aszer Betsan i jego tereny zależne, Dżablam i jego tereny zależne, mieszkańcy Dor i jego tereny zależne, mieszkańcy Endor i jego tereny zależne, mieszkańcy Thénac i jego tereny zależne, mieszkańcy Mageddo i jego tereny zależne: to jest okręg trzech wzgórz.

12 Synowie Manassesa nie mogli zająć tych miast, a Kananejczycy nabrali odwagi, by pozostać w tym kraju.
13 Gdy Izraelici stali się silniejsi, nałożyli na Kananejczyków daninę, lecz ich nie wypędzili.

14 Synowie Józefa przemówili do Jozuemówiąc: Dlaczego dałeś mi tylko jeden los, jeden dział w dziedzictwie, skoro jestem ludem licznym, któremu Pan błogosławił aż dotąd?
15 Jozue Powiedział im: „Jeśli stanowicie liczny lud, idźcie do lasu i wykarczujcie tam ziemię”. miejsce w kraju Peryzzytów i Refaitów, bo góra Efraima jest dla was za wąska».»
16 Synowie Józefa odpowiedzieli: Góra nam nie wystarcza, a żelazne rydwany są wśród wszystkich Kananejczyków, którzy mieszkają na równinie, wśród tych, którzy mieszkają w Betsan i jego okolicach, i wśród tych, którzy mieszkają w Dolinie Jizreel.«
17 Jozue Odpowiedział domowi Józefa, Efraima i Manassesa: «Jesteście ludem licznym i siła wasza jest wielka; nie otrzymacie tylko jednego działu.
18 Bo góra będzie twoja i las będzie lasem, ty go wykarczujesz, a jego ścieżki będą twoje; bo Kananejczyków wypędzisz, chociaż mają żelazne rydwany i są silni.»

Rozdział 18

1 Całe zgromadzenie Izraelitów zebrało się w Szilo i rozbili tam Namiot Spotkania. Ziemia została przed nimi podbita.

2 Pozostało siedem pokoleń Izraelitów, które nie otrzymały jeszcze swojego dziedzictwa.
3 Jozue Powiedział do synów Izraela: „Dokądże będziecie zaniedbywać posiadanie ziemi, którą dał wam Pan, Bóg waszych ojców?
4 Wybierzcie po trzech mężów z każdego pokolenia, a ja ich wyślę. Niech oni wyruszą, przejdą przez kraj, opiszą jego podział i wrócą do mnie.
5 Podzielą go na siedem części: Juda pozostanie w granicach południowych, a dom Józefa pozostanie w granicach północnych.
6 Sporządzisz więc sprawozdanie o stanie gruntu, robiąc siedem części i przyniesiecie je tutaj do mnie, a ja rzucę dla was los przed Panem, Bogiem naszym.
7 Lewici bowiem nie będą mieli żadnego działu wśród was, gdyż kapłaństwo Pańskie jest ich dziedzictwem; a Gad, Ruben i połowa pokolenia Manassesa otrzymali swój dział z drugiej strony Jordanu, na wschód, który dał im Mojżesz, sługa Pański.»

8 Ci mężczyźni wstali i ruszyli w drogę, Jozue Dał im instrukcje, aby przed wyruszeniem opisali stan kraju, mówiąc: „Idźcie, przemierzcie kraj, opiszcie go i wróćcie do mnie, a ja rzucę dla was losy przed Panem w Szilo”.
9 Ci ludzie wyruszyli i przemierzyli kraj, opisując go w księdze, miasto po mieście, dzieląc się tym w siedmiu porcjach; i wrócili do Jozue, w obozie w Silo.
10 Jozue rzucili dla nich losy w Szilo w obecności Pana i tam Jozue Podzielił ziemię między synów Izraela według ich działów.

11 Los padł na pokolenie synów Beniamina według ich rodzin, a ziemia, która przypadła im w wyniku losowania, znajdowała się między synami Judy i synami Józefa.

12 Po stronie północnej ich granica odjazd Jordanu; a granica biegła na północ przez zbocze Jerycha, potem pięła się w góry ku zachodowi i kończyła się na pustyni Betawen.
13 Stamtąd granica biegła do Luz na stoku Luz na południe, to jest Betel; potem granica schodziła do Atarot-Addar, przez górę, która jest na południe od Dolnego Bet-Choron.

14 A granica ciągnęła się i skręcała ku zachodowi ku południowi, od góry, która jest naprzeciw Bet-Choron, na południe, i kończyła się na Kariat-Baal, czyli Kariat-Jearim, mieście synów Judy. Dla strona zachodnia.

15 Dla strona południowa, granica odjazd od końca Kariat-Jearim i kończąc na zachodzie, kończyła się u źródła wód Neftoach.
16 A granica schodziła aż do krańca góry, która jest naprzeciw doliny syna Ennom, która jest na równinie Refaitów na północy; potem schodziła doliną Ennom na południowy stok Jebusytów i schodziła do źródła Rogel.
17 Ciągnęła się ku północy i kończyła się w En-Szemes, kończyła się w Gelilot, które jest naprzeciw wejścia Adomim, i schodziła do kamienia Boena, syna Rubena.
18 Przeszła przez północne zbocze z góry naprzeciwko Araby i zszedł do Araby.
19 Granica biegła przez północne zbocze Bet-Hagli i kończyła się przy północnym cyplu Morza Słonego, aż do ujścia Jordanu na południu. Taka była granica południowa.

20 Od strony wschodniej granicę stanowiła rzeka Jordan.

Taki był majątek synów Beniamina dokoła według ich rodzin.

21 Miastami pokolenia synów Beniamina według ich rodzin były: Jerycho, Bet-Hagla, Emek-Kasis,
22 Bet-Araba, Samaraim, Betel,
23 Avim, Aphara, Ophéra,
24 Kefar-Emona, Ofni i Gabea: dwanaście miast i przyległe wioski.
25 Gibeon, Rama, Berot,
26 Mesphe, Caphara, Amosa,
27 Rechem, Jarephel, Tharela,
28 Sela, Elef, Jebus, czyli Jerozolima, Gibeat i Kariat: czternaście miast z przyległymi wioskami.

Taki był podział dziedzictwa synów Beniamina według ich rodzin.

Rozdział 19

1 Drugi część Los przypadł Symeonowi, pokoleniu synów Symeona, według ich rodów; dziedzictwo ich znajdowało się pośród dziedzictwa synów Judy.
2 Wśród ich dziedzictwa znajdowały się: Beer-Szeba, Szeba, Molada,
3 Haser-Sual, Bala, Asem,
4 Eltolad, Bethul, Harma,
5 Siceleg, Beth Marchaboth, Hasersusa,
6 Bet-Lebaot i Sarohen: trzynaście miast z przyległymi wioskami.
7 Ain, Remmon, Athar i Asan, cztery miasta i ich wioski;
8 A także wszystkie wioski dokoła tych miast aż do Baalat-Beer, czyli Ramat na południu. — Takie było dziedzictwo pokolenia synów Symeona według ich rodzin.
9 Dziedzictwo synów Symeona zostało wzięte z części synów Judy; część bowiem synów Judy była dla nich za duża, i właśnie w środku ich terytorium synowie Symeona otrzymali swoje dziedzictwo.

10 Trzecia część przypadła losem synom Zebulona według ich rodzin; granica ich dziedzictwa sięgała aż do Sarid.
11 Ich granica ciągnęła się na zachód, w stronę Merali, dotykała Debbaseth i potoku który płynie przed Jeconamem.
12 Z Sarid wracała na wschód, w stronę wschodzącego słońca, do granicy Keselet-Tabor, kończyła się w Daberet i szła do Japhire.
13 Stamtąd ruszyła na wschód, w stronę słoneczny rozpoczynając się w Geth-Chefer, przy Takasin i kończąc się w Remmon, które graniczy z Noem.
14 Granica skręcała ku północy w stronę Chanatonu i kończyła się w dolinie Jeftahela.
15 Miastami tymi były: Katet, Naalol, Szemeron, Jedala i Betlejem: dwanaście miast z przyległymi wioskami.
16 Oto dziedzictwo synów Zebulona według ich rodzin: te miasta i ich wioski.

17 Czwarta część przypadła losem Issacharowi, synom Issachara według ich rodzin.
18 Ich granica biegła przez Jizreel, Casalot i Sunem,
19 Hafaraim, Seon, Anaharat,
20 Rabboth, Cesion, Abès,
21 Rameth, En-Gannim, En-Hadda i Bet-Feses.
22 Granica dotykała Taboru, Szechesimy i Bet-Sames, a kończyła się nad Jordanem: szesnaście miast z przyległymi wioskami.
23 Oto dziedzictwo pokolenia synów Issachara według ich rodzin: miasta i ich wioski.

24 Piąta część przypadła losem pokoleniu synów Aszera, według ich rodzin.
25 Ich granica biegła przez Halkat, Chali, Beten, Aksaf,
26 Elmelech, Amaad i Messal; graniczyła od zachodu z Karmelem i Sichor-Labanat;
27 Potem skręcała w stronę Bet-Dagonu, dotykała Zebulona i doliny Jefty na północ od Bet-Emek i Nechiela i kończyła się w Kabulu po lewej stronie,
28 i do Abrana, Rohobu, Hamonu i Kany aż do Sydonu Wielkiego;
29 Potem granica skręcała ku Ramat aż do warownego miasta Tyr, a potem granica skręcała ku Hosa i kończyła się nad morzem w pobliżu okręgu Achziba.;
Jeszcze 30: Amma, Aphek i Rohob: dwadzieścia dwa miasta i ich wioski.
31 Oto dziedzictwo pokolenia synów Aszera według ich rodów: te miasta i ich wioski.

32 Szósta część przypadła w udziale synom Naftalego według ich rodzin.
33 Ich granica biegła od Chelef, zaczynając od dębu kto jest do Saananim, w kierunku Adami-Nekeb i Jebnael, aż do Lecum i kończyła się przy Jordanie;
34 Granica skręcała na zachód w Azanot-Tabor i stamtąd kończyła się w Hukuka, dotykając Zebulona na południu, Aszera na zachodzie, a Judy przy Jordanie, w kierunku wschodu słońca.
35 Miastami warownymi były: Asedim, Ser, Emat, Reckat, Cenereth,
36 Edéma, Arama, Asor,
37 Cedes, Edrai, En-Hasor,
38 Jeron, Magdalel, Chorem, Bet-Anat i Bet-Sames: dziewiętnaście miast z przyległymi wioskami.
39 Oto dziedzictwo pokolenia synów Naftalego według ich rodzin: miasta i ich wioski.

40 Siódma część przypadła w udziale pokoleniu synów Dana według ich rodzin.
41 Granica ich dziedzictwa obejmowała Saraę, Esthaol, Hir-Sémès,
42 Selebin, Ajalon, Jethelah,
43 Elon, Themna, Akron,
44 Elteka, Gebbethon, Balaat,
45 Jud, Bene-Bara, Get-Remmon;
46 Mé-Jarcon i Arécon, z terytorium naprzeciwko Jafy.
47 Granica Danitów rozciągała się dalej niż ich własna. Wyruszyli więc Danici i walczyli przeciwko Leszem, zdobyli je i pobili ostrzem miecza. Po zajęciu go osiedlili się tam i nazwali je Dan, od imienia Dana, swego ojca.
48 Oto dziedzictwo pokolenia synów Dana według ich rodzin: miasta i ich wioski.

49 Gdy Izraelici dokonali podziału kraju według jego granic, dali im Jozue, syn Nuna, dziedzictwo pośród nich.
50 Na rozkaz Pana dali mu miasto, o które prosił, Tamnat-Sare, w górach Efraima. Jozue Odbudował to miasto i tam pozostał.

51 Oto dziedzictwo, które otrzymał kapłan Eleazar, Jozue, syn Nuna, i głowy rodów plemion Izraela dokonali podziału przez losowanie w Szilo przed Panem, u wejścia do Namiotu Spotkania. W ten sposób dokonali podziału ziemi.

Rozdział 20

1 Jahwe przemówił do Jozue, mówiąc: „Mów do synów Izraela i powiedz-ich :

2 Wyznaczcie sobie miasta ucieczki, jak wam nakazałem przez Mojżesza.
3 gdzie zabójca, który zabił człowieka przez pomyłkę, nie wiedząc o tym, będzie mógł uciec, a one będą dla ciebie schronieniem przed mścicielem krwi.
4 Morderca niech ucieknie do jednego z tych miast, stanie u wejścia bramy miejskiej i przedstawi swoją sprawę starszym tego miasta. Oni przyjmą go, aby zamieszkał z nimi w mieście i dadzą mu mieszkanie, aby mieszkał z nimi.
5 Jeśli mściciel krwi będzie go ścigał, nie wydadzą zabójcy w jego ręce, ponieważ nieświadomie zabił swego bliźniego, którego przedtem nie nienawidził.
6 Morderca ma pozostać w tym mieście, aż stanie przed sądem zgromadzenia, aż umrze arcykapłan, który go osądzi. funkcje W owych dniach zabójca powróci i wróci do swego miasta i do swego domu, do miasta, z którego uciekł.»

7 Poświęcili Cedes w Galilei, na górze Naftalego, Sychem na górze Efraima i Kariat-Arbe, czyli Hebron, na górze Judy.
8 Po drugiej stronie Jordanu, naprzeciwko Od Jerycha na wschodzie oznaczyli Bozor, na pustyni, na równinie, miasto z pokolenia Rubena; Ramot w Gileadzie, z pokolenia Gada, i Gaulo w Baszanie, z pokolenia Manassesa.

9 Te miasta zostały przydzielone wszystkim Izraelitom i przybyszom, którzy przebywają pośród nich, aby każdy, kto zabił człowieka nieumyślnie, mógł się tam schronić, aby nie zginął z ręki mściciela krwi, zanim nie stanie przed zgromadzeniem.

Rozdział 21

1 Przywódcy rodów lewickich przyszli do kapłana Eleazara, Jozue, syn Nuna, i jeden z głów rodzin plemion Izraelitów;
2 I tak rzekli do nich w Szilo, w ziemi Kanaan: Pan rozkazał przez Mojżesza, aby nam dano miasta do zamieszkania, a ich okolice dla naszego bydła.«

3 Izraelici oddali Lewitom ze swego dziedzictwa, zgodnie z rozkazem Pana, następujące miasta wraz z ich przedmieściami.

4 Los został wylosowany Przede wszystkim dla rodzin Kaatytów; a synowie kapłana Aarona spośród Lewitów otrzymali losem trzynaście miast z pokolenia Judy, z pokolenia Symeona i z pokolenia Beniamina.;
5 Pozostali synowie Kaata otrzymali losem dziesięć miast od rodzin pokolenia Efraima, pokolenia Dana i połowy pokolenia Manassesa.
6 Synowie Gerszona otrzymali losem trzynaście miast od rodzin pokolenia Issachara, pokolenia Aszera, pokolenia Naftalego i połowy pokolenia Manassesa w Baszanie.
7 Synowie Merariego, według swoich rodzin, otrzymali dwanaście miast od pokolenia Rubena, od pokolenia Gada i od pokolenia Zebulona.
8 Izraelici oddali Lewitom przez losowanie te miasta i ich przedmieścia, tak jak Pan rozkazał przez Mojżesza.

9 Od pokolenia synów Judy i pokolenia synów Symeona odstąpili następujące miasta wyznaczone przez ich imiona ;
10 To przypadło synom Aarona spośród rodzin Kehatytów, spośród synów Lewiego, bo na nich pierwsi rzucono los.
11 I dali im w górach Judy miasto Arbe, ojca Enachu, czyli Hebron i jego okolicę.
12 Ale okolice tego miasta i jego wsie, THE oddał je w posiadanie Kalebowi, synowi Jefone'a.
13 Synom Aarona dali miasto ucieczki dla mordercy: Hebron i jego pastwiska, a także Lebnę i jej pastwiska,
14 Jether i jego przedmieścia, Estemo i jego przedmieścia,
15 Holon i jego przedmieścia, Dabir i jego przedmieścia,
16 Ain i jego przedmieścia, Jeta i jego przedmieścia, Betsames i jego przedmieścia: dziewięć miast tych dwóch pokoleń.
17 Z pokolenia Beniamina: Gibeon i jego przedmieścia, Gibea i jego przedmieścia,
18 Anatot i jego przedmieścia, Almon i jego przedmieścia: cztery miasta.
19 Ogółem miast kapłanów, synów Aarona: trzynaście miast wraz z ich przedmieściami.

20 A co do rodzin synów Kehata, Lewitów, to pozostałym synom Kehata przypadły miasta, które przypadły im losem, z pokolenia Efraima.
21 Dzieci Izraela I dali im miasto schronienia dla mordercy: Sychem i jego okolicę na górze Efraima, a także Gazer i jego okolicę,
22 Cibsaim i jego przedmieścia, Bet-Horon i jego przedmieścia: cztery miasta.
23 Z pokolenia Dana: Elteko i jego przedmieścia, Gabaton i jego przedmieścia,
24 Ajalon i jego przedmieścia, Geth-Remmon i jego przedmieścia: cztery miasta.
25 Od połowy pokolenia Manassesa: Tanach z przedmieściami i Get-Remmon z przedmieściami: dwa miasta.
26 Razem: dziesięć miast z ich przedmieściami dla rodzin pozostałych synów Kaatha.

27 Synom Gerszona spośród rodzin Lewitów, dali, z połowy pokolenia Manassesa, miasto ucieczki dla zabójcy, Gaulon, w Baszanie, wraz z jego przedmieściami, a także Bozra wraz z jej przedmieściami: dwa miasta.
28 Z pokolenia Issachara: Cesion i jego przedmieścia, Daberet i jego przedmieścia,
29 Jaramoth i jego przedmieścia, En-Gannim i jego przedmieścia: cztery miasta.
30 Z pokolenia Asera: Masal i jego przedmieścia, Abdon i jego przedmieścia,
31 Helkat i jego przedmieścia, Rohob i jego przedmieścia: cztery miasta.
32 Z pokolenia Naftalego miasto ucieczki dla zabójcy: Cedes w Galilei i jego przedmieścia, Chamot-Dor i jego przedmieścia, Kartan i jego przedmieścia: trzy miasta.
33 Łącznie miast Gersonitów według ich rodzin: trzynaście miast wraz z ich przedmieściami.

34 Do rodzin synów Merariego, do reszty Lewitów, dali, z pokolenia Zebulona: Deknam i jego przedmieścia, Kartha i jego przedmieścia,
35 Damna i jej przedmieścia, Naalol i jego przedmieścia: cztery miasta.
36 A z pokolenia Gada: miasto ucieczki dla zabójcy: Ramot Gileadzkie i jego pastwiska, a także Manaim i jego pastwiska,
37 Hesebon i jego przedmieścia, Jaser i jego przedmieścia: łącznie cztery miasta.
38 Łączna liczba miast przyznanych losowo synom Merariego według ich rodzin, tworząc pozostałe rodziny Lewitów: dwanaście miast.

39 Ogółem miast Lewitów pośród posiadłości Izraelitów było czterdzieści osiem miast wraz z ich przedmieściami.
40 Każde z tych miast miało dokoła swoje przedmieścia; tak było ze wszystkimi tymi miastami.

41 Tak to jest Pan dał Izraelitom całą ziemię, którą przysiągł dać ich ojcom. Wzięli ją w posiadanie i osiedlili się w niej.
42 A Pan obdarzył ich pokojem dokoła, tak jak przysiągł ich ojcom. Żaden z ich wrogów nie mógł im się oprzeć, i Pan wydał ich wszystkich w ich ręce.
43 Ze wszystkich dobrych słów, które Pan wypowiedział do domu Izraela, żadna nie zawiodła; wszystkie się spełniły.

Rozdział 22

1 Więc Jozue zwołał Rubenitów, Gadytów i połowę plemienia Manassesa,
2 I rzekł do nich: Przestrzegaliście wszystkiego, co wam nakazał Mojżesz, sługa Pana, i słuchaliście głosu mojego we wszystkim, co wam nakazałem.
3 Przez długi czas aż do dnia dzisiejszego nie opuściłeś swoich braci i wiernie przestrzegałeś przykazań Pana, twojego Boga.
4 Teraz, gdy Pan, Bóg wasz, dał odpoczynek waszym braciom, jak obiecał, wróćcie i udajcie się do swoich namiotów w ziemi, która do was należy, I które Mojżesz, sługa Pana, dał wam za Jordanem.
5 Tylko pilnie starajcie się przestrzegać nakazów i ustaw, które nakazał wam Mojżesz, sługa Pana, miłując Pana, Boga swego, postępując według wszystkich Jego dróg, przestrzegając Jego przykazań, przylgnąwszy do Niego i służąc Mu całym swoim sercem i całą swoją duszą.»
6 I Jozue Pobłogosławił ich i pozwolił im odejść. Poszli więc do swoich namiotów.

7 Mojżesz dał połowę plemienia Manassesa terytorium w Baszanie i Jozue Donna doInny połowa terytorium wśród swoich braci po tej stronie Jordanu, na zachód.

Odsyłając ich z powrotem do namiotów, Jozue pobłogosławił ich,
8 I rzekł do nich: Wrócicie do waszych namiotów z wielkim bogactwem, z bardzo licznym bydłem, z dużą ilością srebra, złota, brązu, żelaza i odzieży; podzielcie się łupami waszych wrogów z waszymi braćmi.«

9 Reubenici, Gadyci i połowa plemienia Manassesa pozostawili Izraelitów w Szilo, którzy Wschód W krainie Kanaan powrócili do krainy Gilead, którą otrzymali w posiadanie zgodnie z rozkazem Pana przekazanym przez Mojżesza.

10 Gdy przybyli do okręgów nadjordańskich, które stanowią część ziemi Kanaan, Rubenici, Gadyci i połowa pokolenia Manassesa zbudowali tam ołtarz, aby krawędź Jordania, duży ołtarz do zobaczenia.
11 Izraelici usłyszeli, że mówiono: Oto Rubenici, Gadyci i połowa pokolenia Manassesa zbudowali ołtarz na krańcach ziemi Kanaan, w okręgach nad Jordanem, naprzeciwko Izraelitów.«
12 Gdy Izraelici o tym usłyszeli, cała społeczność Izraelitów zebrała się w Szilo, aby wyruszyć przeciwko nim i postąpić z nimi według ich woli. wojna.

13 Izraelici wysłali Pinchasa, syna kapłana Eleazara, do Rubenitów, Gadytów i połowy pokolenia Manassesa w krainie Gilead.,
14 A z nim dziesięciu książąt, po jednym książęciu z każdego domu patriarchalnego, z każdego pokolenia Izraela. Wszyscy byli głowami swoich domów patriarchalnych pośród tysięcy Izraela.
15 Gdy zaś przybyli do potomków Rubena, potomków Gada i połowy pokolenia Manassesa w krainie Gilead, rzekli do nich:
16 Tak mówi cała społeczność Pana: Jaką niewierność popełniliście wobec Boga Izraela? Dzisiaj odwróciliście się od Pana, budując sobie ołtarz, aby dziś zbuntować się przeciwko Panu.
17 Czyż nam nie wystarczy, że grzech Fogoru, z którego nie oczyściliśmy się aż do dnia dzisiejszego, pomimo plagi, która dotknęła zgromadzenie Pańskie,
18 Dlaczego więc mielibyście się dzisiaj odwrócić od Pana? Jeśli dziś zbuntujecie się przeciwko Panu, jutro zapłonie On gniewem na całe zgromadzenie Izraela.
19. Co by było, gdyby? wyglądasz jak Jeśli splugawiliście ziemię, która jest w waszym posiadaniu, przejdźcie do ziemi, która jest własnością Pana, gdzie znajduje się stałe mieszkanie Pana, i zamieszkajcie pośród nas. Nie buntujcie się jednak przeciwko Panu i nie buntujcie się przeciwko nam, budując sobie ołtarz poza ołtarzem Pana, Boga naszego.
20 Czyż Achan, syn Zeracha, nie popełnił występku w sprawie rzeczy przeklętych i czyż gniew Pana nie spadł na całe zgromadzenie Izraela? I nie on jeden zginął z powodu swojego grzechu.»

21 Synowie Rubena, synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa odpowiedzieli i rzekli do przywódców tysięcy Izraela:
22 «Wszechmogący, Bóg, Jahwe, Wszechmogący, Bóg, Jahwe THE wie i Izrael THE On będzie wiedział! Jeśli to przez bunt i niewierność wobec Jahwe, O Boże, Nie ratuj nas dzisiaj!…
23 Jeśli zbudowaliśmy sobie ołtarz, aby odwrócić się od Pana, i jeśli po to, aby składać ofiary całopalne, ofiary z pokarmów i ofiary pojednania, niech Pan nas za to pociągnie do odpowiedzialności!
24 A jeśli nie czyniliśmy tego ze strachu przed tym, co może się wydarzyć, mówiąc sobie: „Wasi synowie powiedzą kiedyś naszym synom: «Co wy macie wspólnego z Panem, Bogiem Izraela?»”
25 Pan ustanowił Jordan granicą między nami a wami, potomkowie Rubena i potomkowie Gada. Nie macie udziału w Panu. I wasi potomkowie sprawiliby, że nasi potomkowie przestaliby bać się Pana.
26 I rzekliśmy sobie: Zacznijmy budować ołtarz nie do całopaleń i ofiar krwawych,;
27 lecz po to, aby był świadkiem między nami a wami i między potomstwem naszym po nas, że mamy służyć Panu przed Jego obliczem przez nasze całopalenia, nasze ofiary krwawe i nasze ofiary pojednania, aby synowie wasi nie powiedzieli pewnego dnia naszym synom: „Wy nie macie udziału w Panu”.
28 Powiedzieliśmy: Gdyby pewnego dnia przemówili Zatem do nas lub naszych potomków, odpowiadalibyśmy im: Spójrzcie na kształt ołtarza Jahwe, który zbudowali nasi ojcowie, nie dla służyć do całopaleń i ofiar, ale aby być świadkiem między nami a wami.
29 Daleko od nas chcieć »Dziś buntujemy się przeciwko Panu i odwracamy się od Niego, budując ołtarz do ofiar całopalnych, ofiar z pokarmów i ofiar krwawych, oprócz ołtarza Pana, Boga naszego, który znajduje się przed Jego przybytkiem!”

30 Gdy kapłan Pinchas i przywódcy zgromadzenia, przywódcy tysięcy Izraela, którzy byli z nim, usłyszeli słowa wypowiedziane przez synów Rubena, synów Gada i synów Manassesa, ucieszyli się.
31 Wtedy kapłan Pinchas, syn Eleazara, rzekł do Rubenitów, Gadytów i Manassesytów: Teraz wiemy, że Pan jest pośród nas, bo nie sprzeniewierzyliście się Panu i wybawiliście Izraelitów z ręki Pana.«

32 Pinchas, syn kapłana Eleazara, i książęta opuścili synów Rubena i synów Gada i powrócili z ziemi Gilead do ziemi Kanaan, do synów Izraela, którym donieśli o tym.
33 Rzecz ta spodobała się Izraelitom; błogosławili Boga i nie mówili już więcej o wyruszeniu przeciwko nim, aby spustoszyć kraj, w którym mieszkali synowie Rubena i synowie Gada.

34 Synowie Rubena i synowie Gada nazwali ołtarz Ed, ponieważ:, powiedzieli, On jest świadkiem między nami, że Jahwe jest PRAWDA Bóg.

Rozdział 23

1 Minęło wiele czasu, odkąd Pan dał odpoczynek Izraelowi, dostarczając to wszystkich otaczających go wrogów i Jozue był stary, w podeszłym wieku.
2 Więc Jozue Zwołał całego Izraela, jego starszych, przywódców, sędziów i urzędników i rzekł do nich:

«Stałem się stary, podeszły w latach”.
3 Widzieliście wszystko, co Pan, Bóg wasz, uczynił wszystkim tym narodom przed wami, bo to Pan, Bóg wasz, walczył za was.
4 Patrzcie: Ja rozdzieliłem wam losem dziedzictwo dla waszych plemion, dla tych narodów, które pozostały, i dla wszystkich, które wytraciłem, od Jordanu aż do Wielkiego Morza aż do zachodzącego słońca.
5 Pan, Bóg wasz, wypędzi ich przed wami i wypędzi ich przed wami, a wy posiądziecie ich ziemię, jak wam zapowiedział Pan, Bóg wasz.
6 Bądźcie więc bardzo odważni w przestrzeganiu i spełnianiu wszystkiego, co jest napisane w księdze Prawa Mojżeszowego, nie odstępując ani na prawo, ani na lewo,
7 Nie łączcie się z narodami, które pozostały pośród was. Nie wzywajcie imion ich bogów i nie przysięgajcie na nich. przez nich, nie służcie im i nie kłaniajcie się im;
8 Lecz lgnijcie do Pana, Boga waszego, jak czyniliście aż do dnia dzisiejszego.
9 Pan wypędził przed wami narody wielkie i silne, i nikt nie mógł się wam oprzeć aż do dnia dzisiejszego.
10 Jeden z was ścigał tysiąc, bo Pan, Bóg wasz, walczył za was, jak wam nakazał.
11 Uważajcie więc, żebyście miłowali Pana, Boga waszego.
12 Jeżeli bowiem odwrócicie się i przylgniecie do reszty tych narodów, które pozostały wśród was, jeżeli będziecie zawierać z nimi małżeństwa i mieszać się z nimi, a one mieszać się będą z wami,
13 Wiedzcie na pewno, że Pan, Bóg wasz, nie będzie już wypędzał tych narodów przed nami. Staną się one dla was sidłem i pułapką, rózgą na waszych bokach i cierniami w waszych oczach, aż wyginiecie z tej wspaniałej ziemi, którą dał wam Pan, Bóg wasz.

14 Oto Ja dziś idę drogą całej ziemi. Uznaj całym swym sercem i całą swą duszą, że ze wszystkich dobrych słów, które wypowiedział Pan, Bóg twój, o tobie, ani jedno słowo nie zawiodło. Wszystkie się spełniły, ani jedno słowo nie zawiodło.
15 Jak sprawdziły się na tobie wszystkie dobre słowa, które wypowiedział do ciebie Pan, Bóg twój, tak też spełni Pan wszystkie groźby przeciwko tobie, aż cię zgładzi z tej wspaniałej ziemi, którą ci dał Pan, Bóg twój.
16 Jeżeli przekroczycie przymierze Pana, Boga waszego, które wam nakazał, i pójdziecie służyć innym bogom i będziecie się im kłaniać, to gniew Pana zapłonie przeciwko wam i rychło zginiecie z tej dobrej ziemi, którą wam dał.»

Rozdział 24

1 Jozue Zgromadził wszystkie plemiona Izraela w Sychem i wezwał starszych Izraela, jego przywódców, sędziów i urzędników. Stawili się przed Bogiem,
2 i Jozue powiedział do wszystkich ludzi:

«Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Wasi przodkowie, Terach, ojciec Abrahama i ojciec Nachora, mieszkali pierwotnie po drugiej stronie Rzeki i służyli innym bogom.
3 Ja wziąłem ojca waszego Abrahama z drugiej strony Rzeki i przeprowadziłem go przez ziemię Kanaan, rozmnożyłem potomstwo jego i dałem mu Izaaka.
4 Izaakowi dałem Jakuba i Ezawa, a Ezawowi dałem w dziedzictwo górę Seir; Jakub zaś i jego synowie zstąpili do Egiptu.
5 Wtedy posłałem Mojżesza i Aarona, i uderzyłem Egipt, tak jak to uczyniłem pośród niego, i wyprowadziłem was z niego.
6 Wyprowadziłem waszych ojców z Egiptu i przybyliście nad morze. Egipcjanie ścigali waszych ojców na rydwanach i jeźdźcach aż do Morza Czerwonego.
7 Wołali do Pana, a Pan nałożył ciemność między wami a Egipcjanami i sprowadził na nich morze, które ich przykryło. Widzieliście na własne oczy, co uczyniłem w Egipcie, i długo przebywaliście na pustyni.
8 Zaprowadziłem was do kraju Amorytów, którzy mieszkali za Jordanem. Oni walczyli z wami. Wydałem ich w wasze ręce, a wy zajęliście ich ziemię. Wytępiłem ich przed wami.
9 Wtedy powstał Balak, syn Sippora, król Moabu, i walczył z Izraelem. Przywołał Balaama, syna Beora, aby was przeklinał.
10 Lecz Ja nie chciałem słuchać Balaama; on ci błogosławił, a Ja wyrwałem cię z ręki Balaka.
11 Przeszliście przez Jordan i przybyliście do Jerycha. Mężowie z Jerycha walczyli z wami, Następnie Amorytów, Peryzzytów, Kananejczyków, Chetytów, Girgaszytów, Chiwwitów i Jebusytów, a Ja wydałem ich w wasze ręce.
12 Wysłałem przed wami szerszenie, a one wypędziły je przed wami, jak również dwóch królów Amorytów; to nie było ani mieczem, ani łukiem.
13 Dałem ci Zatem ziemi, której nie uprawialiście, miast, których nie budowaliście, ale w nich mieszkaliście, winnic i gajów oliwnych, których nie sadziliście, ale z których jecie owoce.

14 Bójcie się więc Pana i służcie Mu w prawości i prawdzie. Usuńcie bogów, którym służyli wasi ojcowie za Rzeką i w Egipcie, a służcie Panu.
15 A jeśli służenie Panu wydaje wam się niestosowne, wybierzcie dziś, komu będziecie służyć: czy bogom, którym służyli wasi przodkowie za Eufratem, czy bogom Amorytów, w których kraju mieszkacie. Ja i mój dom będziemy służyć Panu.»

16 Lud odpowiedział i rzekł: «Daleko nam do tego, chcieć porzucić Jahwe, aby służyć innym bogom!
17 Bo to jest Pan, Bóg nasz, który wyprowadził nas i ojców naszych z ziemi egipskiej, z domu niewoli, który uczynił te wielkie cuda na naszych oczach i ochraniał nas przez całą drogę, którą szliśmy, i wśród wszystkich ludów, wśród których przechodziliśmy.
18 Pan wypędził przed nami wszystkie narody, łącznie z Amorytami, którzy mieszkali w tym kraju. My również będziemy służyć Panu, bo On jest naszym Bogiem.»

19 Jozue powiedział do ludu: Nie możecie służyć Panu, bo jest On Bogiem świętym i Bogiem zazdrosnym. Nie przebaczy wam waszych przewinień i waszych grzechów.
20 Jeżeli opuścicie Pana i będziecie służyć innym bogom, to On zwróci się przeciwko wam i zniszczy was, chociaż dobrze wam czynił.»
21 Ludzie powiedzieli: Jozue „Nie! Bo będziemy służyć Jahwe”.
22 Jozue Rzekł do ludu: „Wy jesteście świadkami przeciwko sobie, że wybraliście Pana, aby Mu służył”. Odpowiedzieli mu: „Jesteśmy świadkami”.
23 Powiedział: «Usuńcie teraz obcych bogów, którzy są wśród was, i zwróćcie serca wasze ku Panu, Bogu Izraela».»
24 A lud rzekł do Jozue „Będziemy służyć Panu, Bogu naszemu, i słuchać Jego głosu”.

25 Tak to jest Jozue zawarł w tym dniu przymierze z ludem i nadał mu prawa i rozporządzenia w Sychem.
26 Jozue I zapisał te słowa w księdze Prawa Bożego. Wziął wielki kamień i postawił go pod dębem, w miejscu poświęconym Jahwe.
27 i Jozue Potem rzekł do całego ludu: «Ten kamień będzie świadkiem przeciwko nam, bo słyszał wszystkie słowa, które Pan do nas mówił. Będzie on świadkiem przeciwko wam, abyście nie zaparli się waszego Boga».

28 i Jozue odesłał ludzi z powrotem, każdego do jego dziedzictwa.

29 Potem, Jozue, syn Nuna, sługi Jahwe, umarł w wieku stu dziesięciu lat.
30 Został pochowany na terenie, który otrzymał w dziedzictwie, w Tamnat-Sare, w górzystym regionie Efraima, na północ od góry Gaas.
31 Izrael służył Panu przez wszystkie dni Jozue, i przez całe życie starszych, którzy przeżyli Jozue i który wiedział o wszystkim, co Jahwe uczynił dla Izraela.

32 Kości Józefa, które synowie Izraela wynieśli z Egiptu, pochowano w Sychem, na kawałku pola, który Jakub kupił od synów Chamora, ojca Sychema, w liczbie stu kawałków, i stały się one własnością synów Józefa.

33 Eleazar, syn Aarona, umarł i został pochowany w Gibea, miasto od swego syna, Pinchasa, któremu została dana w górach Efraima.