Psalm hebrajski nr 91
(Psalm 90 w Wulgacie)
1 Kto szuka schronienia pod opieką Najwyższego, w cieniu Wszechmogącego znajdzie odpoczynek. Wydaje się również, że śpiewały ją dwa chóry. Pierwszy chór śpiewał wersety 1 i 2; drugi przejął wersety 3-8; pierwszy recytował pierwszą połowę wersu 9; następnie drugi kontynuował od drugiej połowy tego samego wersu do wersu 14, gdzie sam Bóg przemawia i kontynuuje do końca. 2 Mówię do Pana: «Ty jesteś moją ucieczką i twierdzą, Bogiem moim, w którym pokładam ufność».» 3 Bo On cię wybawia z sideł ptasznika i od zgubnej zarazy. Z pułapki przebiegłych ludzi (Augustyn). Żyjemy bezpiecznie pod opieką Wszechmogącego. Mówiąc o pladze, Dawid prawdopodobnie ma na myśli plagę zesłaną przez Boga jako karę za jego grzechy, bunt Absaloma, a nawet jakieś nieszczęście w ogóle. 4 Okryje cię skrzydłami swoimi, a pod piórami Jego znajdziesz schronienie. Jego wierność jest tarczą i puklerzem. 5 Nie ulękniesz się strachu nocnego ani strzały lecącej za dnia, to znaczy, że nie będziesz otwarcie atakował wrogów. 6 ani zaraza, co idzie w ciemności, ani mąka, co pustoszy w południe. Zaraza atakuje swoje ofiary potajemnie, niespodziewanie i jakby w ciemności. 7 Choćby tysiąc padł u twego boku, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy, ciebie to nie spotka. 8 Tylko oczyma swymi będziesz patrzył i ujrzysz karę bezbożnych. 9 Bo powiedziałeś: «Ty jesteś moją ucieczką, Panie», a Najwyższego uczyniłeś swoim mieszkaniem. Tutaj następuje zmiana osób (patrz w. 1, uwaga). 10 Nie spotka cię zło, a plaga nie dotknie twego namiotu. 11 Aniołom swoim bowiem rozkaże o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. 12 Na rękach nosić cię będą, abyś nie uraził swej nogi o kamień. 13 Po lwie i kobrze będziesz stąpał, podepczesz wielkiego lwa i węża. Chrześcijanin będzie tu wspominał wrogów swego zbawienia, zwłaszcza moce piekła. 14 Ponieważ zwrócił ku mnie swe serce, Ja go wybawię, ochronię go, bo zna moje imię. To Bóg teraz przemawia, by w pełni potwierdzić to, co zostało powiedziane. Moje imię: Ja, bo ode mnie pochodzi pomoc. 15 Będzie mnie wzywał, a Ja mu odpowiem; będę z nim w utrapieniu, wybawię go i uhonoruję. 16 Nasycę go długim życiem i ukażę mu moje zbawienie.»
Psalm hebrajski nr 92
(Psalm 91 w Wulgacie)
Psalm 1. Pieśń na dzień szabatu. Do śpiewania w ciągu dnia itd. Ten psalm, zawierający pochwałę wszechmocy Boga, był słusznie śpiewany w dzień szabatu, który jako dzień odpoczynku miał na celu wychwalanie Boga za Jego dzieła. 2 Dobrze jest chwalić Pana i wielbić imię Twoje, o Najwyższy, 3. Abym rano głosił Twoją dobroć, a nocą Twoją wierność, Twoja wierność w spełnianiu obietnic. 4 na instrumencie dziesięciostrunnym i na lutni, przy dźwiękach harfy. 5 Rozweselasz mnie, Panie, dziełami swoimi, raduję się dziełami rąk Twoich. 6 Jak wielkie są dzieła Twoje, Panie, jak głębokie są myśli Twoje! 7 Nierozumny nie wie, a głupiec nie rozumie. 8 Choć bezbożni rozkwitają jak trawa i wszyscy złoczyńcy rozkwitają, zostaną zgładzeni na wieki. Chwała Boskich czynów jaśnieje przede wszystkim poprzez karę wymierzoną niegodziwym. 9 Ty zaś, Panie, jesteś wywyższony na wieki. 10 Bo oto Twoi wrogowie, Panie, oto Twoi wrogowie giną; rozproszeni są wszyscy, którzy czynią zło. 11 A Ty podniosłeś mój róg jak róg bawołu i zostałem namaszczony świeżym olejkiem. Jestem obficie skąpany w nowym oleju (mam obfitość) (zobacz Ps. Hebrajczyków 23:5). 12 Oko moje raduje się, gdy widzi moich wrogów, a ucho moje – gdy słyszy niegodziwych, którzy przeciw mnie powstają. Zobaczę nieszczęście niegodziwego i usłyszę o nim. 13 Sprawiedliwy rozkwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr Liban. Grzesznik umrze nagle i zniknie jak delikatna trawa; sprawiedliwy natomiast rozkwitnie i rozrośnie się jak palma lub cedr, które dzięki niezniszczalności drewna i zawsze świeżej zieleni wyróżniają się spośród wszystkich drzew. 14 Zasadzeni w domu Pańskim, rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga. Ci, którzy odwiedzają świątynię i oddają tam cześć Panu, otrzymają, ze względu na swą pobożność, życie niezniszczalne. 15 I w starości będą wydawać owoc, pełni soków i zieleni, 16 aby głosić, że Pan jest sprawiedliwy, że On jest moją skałą i nie ma w Nim nieprawości. Sprawiedliwy będzie jasnym dowodem na to, że Bóg jest wierny swoim obietnicom i że nie można Mu przypisać żadnej niesprawiedliwości co do losu pobożnych i bezbożnych.
Psalm hebrajski nr 93
(Psalm 92 w Wulgacie)
1 Pan jest królem, odziany jest w majestat, Pan jest odziany, przepasany jest mocą, dlatego świat jest mocny, nie chwieje się. Pan, stwarzając wszechświat, niejako przyodział się w szatę chwały; dlatego jest królem swoich stworzeń i daje im istnienie. Jezus Chrystus, stwórca odrodzonej ludzkości, otoczony jest chwałą; w Nim nowa ludzkość nie słabnie (Hieronim, Teodoret). 2 Tron Twój utwierdzony jest od początku, Ty jesteś od wieczności. 3 Rzeki się wzburzają, Panie, rzeki podnoszą swój głos, rzeki podnoszą swoje huczące fale. 4 Potężniejszy niż szum wielu wód, potężniejszy niż fale morskie, Pan jest majestatyczny na wysokościach. Najgwałtowniejsze zjawiska natury, zgiełk i tumult świata, muszą poddać się cudownej mocy Pana, który jest ich Królem: te wstrząsy są, co prawda, godne podziwu, ale moc Pana jest jeszcze bardziej godna podziwu. Jezus Chrystus ucisza morze, panuje nad wszystkimi swoimi wrogami (Augustyn). 5 Świadectwa Twoje są niewzruszone, domowi Twojemu, Panie, przystoi świętość po wszystkie dni. Władza, jaką sprawujesz nad naturą, sprawia, że Twoje przykazania, które świadczą o Tobie, są godne zaufania. Dlatego Twój dom i Twoi czciciele powinni dążyć do świętości.
Psalm hebrajski nr 94
(Psalm 93 w Wulgacie)
1 Boże pomsty, Panie, Boże pomsty, objaw się!. Psalmista nie zanosi tej modlitwy z chęci skrzywdzenia innych; prosi jedynie o to, aby sprawiedliwość Boża objawiła się, by wzbudzić strach w niegodziwych i pocieszenie w sprawiedliwych, a kary służyły nawróceniu bezbożnych. Tylko z takimi uczuciami chrześcijanin może kierować modlitwy do Boga przeciwko wrogom religii. W żadnym wypadku nie wolno mu życzyć krzywdy swoim osobistym wrogom; wręcz przeciwnie, jego obowiązkiem jest modlić się o ich pomyślność i nawrócenie. 2 Powstań, sądź ziemię i odpłać pysznym według ich uczynków. do ciemiężców świętego zgromadzenia, ludu Bożego. 3 Jak długo, Panie, jak długo będą się chełpić niegodziwcy? 4 Chwalą się i weselą wszyscy ci złoczyńcy. 5 Panie, lud Twój uciskają i uciskają dziedzictwo Twoje. 6 Mordują wdowę i przybysza, zabijają sieroty. 7 I mówią: „Pan nie widzi, Bóg Jakuba nie zwraca na to uwagi”. 8 Zrozumcie więc, głupi synowie ludu! Głupcy, kiedyż nabierzecie rozumu? Psalmista namawia tych dumnych ludzi, aby zastanowili się, jak bardzo ich przewrotne usposobienie jest sprzeczne z rozumem, i aby bali się Boga. 9 Czyż Ten, który utworzył ucho, nie słyszy? Czyż Ten, który ukształtował oko, nie widzi? 10 Czyż Ten, który karci narody, nie będzie karał? Czyż Ten, który daje rozum ludziom, nie będzie rozumiał? 11 Pan zna myśli ludzi, że są daremne. że ich duma nie odniesie sukcesu. 12 Błogosławiony człowiek, którego Ty, Panie, pouczasz i któremu przekazujesz naukę swego prawa, 13 aby go ułagodzić w dniach utrapienia, dopóki dół nie zostanie wykopany dla bezbożnego.Błogosławiony człowiek, który żyje według przykazań Bożych, bo on będzie się cieszył pokój w nieszczęściu i będzie je znosił cierpliwie aż do upadku grzeszników, którzy je sobie zgotowali. 14 Bo Pan nie odrzuci ludu swego, nie opuści dziedzictwa swego, 15 Lecz wyrok znów będzie zgodny ze sprawiedliwością, a wszyscy prawi ludzie będą go przyklaskiwać.Tutaj, jak i w kolejnych wersetach, święty śpiewak wyraża pewność, że Bóg ochroni go przed złymi ludźmi. 16 Kto powstanie w mojej obronie przeciwko niegodziwym? Kto mnie wesprze przeciwko tym, którzy czynią zło? 17 Gdyby Pan nie był moim wspomożycielem, dusza moja zamieszkałaby wkrótce w siedzibie milczenia. ciche miejsce spoczynku zmarłych. 18 Gdy mówię: «Moja noga się chwieje», Twoja dobroć, Panie, mnie wspiera. Kiedy jestem w niebezpieczeństwie. 19 Kiedy niepokoje tłoczą się w moich myślach, Twoje pocieszenie raduje moją duszę. proporcjonalnie do moich cierpień (zobacz 2 Koryntian 1:5). 20 Czyż trybunał zatracenia, który dopuszcza się zła w prawnych formach, nie ma z wami nic wspólnego? Czyż więc będziesz jak niesprawiedliwy sędzia i wydasz mnie w ręce moich wrogów, ty, który dałeś trudne przykazania, których nie przestałem przestrzegać? A może raczej, nie wynagrodzisz mnie? lojalność aby przestrzegać Twoich przykazań, chroniąc przed wrogami tego, kto ich przestrzega? 21 Rzucają się na życie sprawiedliwego i potępiają krew niewinną. 22 Lecz Pan jest moją twierdzą, Bóg mój skałą, w której szukam schronienia. 23 On odpłaci im za ich nieprawość, zniszczy ich za ich własną niegodziwość, zniszczy ich, Pan, Bóg nasz.
Psalm hebrajski nr 95
(Psalm 94 w Wulgacie)
1 Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu. Radośnie wołajmy do Skały naszego zbawienia. Kościół umieścił ten psalm na początku każdego dnia modlitwy kościelnej. 2 Przyjdźmy przed Niego z uwielbieniem, śpiewajmy Mu pieśni na cześć, 3 bo Pan jest wielkim Bogiem, wielkim Królem ponad wszystkimi bogami. ponad wszystkimi fałszywymi bogami narodów. 4 W Jego ręku są fundamenty ziemi i szczyty gór należą do Niego. On jest Panem całej ziemi. 5 Morze należy do Niego, bo On je uczynił, i ląd, który ukształtowały Jego ręce. 6 Przyjdźcie, pokłońmy się, uklęknijmy przed Panem, naszym Stwórcą. 7 Bo On jest naszym Bogiem, a my jesteśmy ludem Jego pastwiska, trzodą pod Jego opieką. Obyście dziś posłuchali Jego głosu!. To «dzisiaj» oznacza czas łaski i zbawienia, czas miłosierdzie i odpuszczenia grzechów, które Jezus Chrystus wysłużył dla nas; można to również uważać za moment znany tylko Bogu, kiedy Bóg wzywa po raz ostatni i po którym, jeśli człowiek nie posłucha Jego głosu, pozostawi go na zawsze zatwardziałości jego serca. 8 Nie zatwardzajcie serc waszych, jak w Meriba, jak w dniu Massa na pustyni, Zobacz Wyjścia 17:2, 7; Liczb 14:22 9 Gdzie mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, wystawiali na próbę, choć widzieli moje dzieła. 10 Przez czterdzieści lat czułem odrazę do tego pokolenia i powiedziałem: „To lud o zbłąkanym sercu i nie znają oni moich dróg”. Zobacz Wyjścia 14:34. 11 Dlatego przysiągłem w gniewie swoim: Nie wejdą do miejsca mojego odpoczynku. w ziemi Kanaan i w wiecznym odpoczynku, szczęściu. Por. Hbr 4,3.
