Rozdział 1
1 Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy są z nami i otrzymali cenny dar wiary w sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa:
2 że łaska i pokój wzrastajcie w sobie coraz bardziej przez poznanie Boga i Jezusa Chrystusa, naszego Pana!
3 Boska jego moc obdarowała nas wszelkim darem życia i pobożności przez poznanie tego, który nas powołał przez własną chwałę i cnotę,
4 A przez nie darował nam drogocennych i największych obietnic, abyście mogli stać się uczestnikami Boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na skutek pożądliwości króluje na świecie.
5 Dlatego też starajcie się łączyć dobroć z dobrocią i dobroć z dobrocią,
6. Do rozeznania, umiarkowania; do umiarkowania cierpliwość, ma cierpliwość pobożność,
7 Do pobożności, do braterskiej miłości, do braterskiej miłości organizacja pożytku publicznego.
8 Jeśli te cnoty są w was i w was obfitują, nie pozwolą wam pozostać bezczynnymi ani bezczynnymi w poznaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa.
9 Bo komu ich brakuje, jest człowiekiem krótkowidzącym i ślepym, który zapomniał, jak został oczyszczony z dawnych swoich grzechów.
10 Dlatego, bracia moi, tym bardziej starajcie się o wasze powołanie i wybranie przez dobre uczynki. Czyniąc to bowiem nigdy się nie potkniecie.
11 I tak będziecie mieli szeroki dostęp do królestwa naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
12 Dlatego właśnie będę wam o tym stale przypominał, chociaż jesteście świadomi tych spraw i utwierdzeni w prawdzie, którą macie.
13 Uważam, że moim obowiązkiem jest, dopóki jestem w tym namiocie, utrzymywać was w stanie czuwania za pomocą moich ostrzeżeń;
14 Wiem bowiem, że wkrótce je opuszczę, jak mi to oznajmił Pan nasz Jezus Chrystus.
15 Chcę także, abyście zawsze po moim odejściu mogli o tym pamiętać.
16 Albowiem nie na podstawie zmyślonych baśni oznajmiliśmy wam moc i przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa, lecz jako naoczni świadkowie jego wielkości.
17 Otrzymał On bowiem cześć i chwałę od Boga Ojca, gdy usłyszał głos Majestatu: »Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie«.«
18 A my sami słyszeliśmy ten głos z nieba, gdy byliśmy z nim na górze świętej.
19 I tak umocniło się dla nas Pismo prorockie, a wy dobrze czynicie, gdy zwracacie na nie uwagę jak na lampę, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach.
20 Przede wszystkim jednak wiedzcie, że żadne proroctwo Pisma nie pochodzi z własnej interpretacji,
21 Albowiem żadne proroctwo nie powstało z woli ludzkiej, ale mówili je święci ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.
Rozdział 2
1 A jak byli fałszywi prorocy wśród ludu, tak i wśród was będą fałszywi nauczyciele. Wprowadzą oni zgubne nauki, zapierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
2 Wielu pójdzie za nimi w ich nieuporządkowanym postępowaniu i wystawi naukę prawdy na oszczerstwa.
3 Z chciwości swej będą was wykorzystywać podstępnymi słowami; lecz potępienie ich od dawna ustało, a zguba ich nie śpi.
4 Bo jeśli Bóg nie oszczędził aniołowie którzy zgrzeszyli, ale wrzucił ich do piekła i wydał w otchłań ciemności, gdzie ich trzyma na sąd;
5 jeśli nie oszczędził starożytnego świata, ale Noego zachował, jego po ósme, jako kaznodzieja sprawiedliwości, gdy sprowadził potop na świat pełen bezbożnych;
6 jeśli skazał miasta Sodomę i Gomorę na całkowitą zagładę i obrócił je w popiół jako przykład dla przyszłych bezbożnych,
7 i czy wybawił sprawiedliwego Lota, który był zasmucony postępowaniem tych niegodziwych ludzi,
8 (bo z powodu tego, co widział i słyszał, sprawiedliwy ten człowiek, mieszkając nadal wśród nich, codziennie cierpiał męczarnie w swojej cnotliwej duszy z powodu ich złych uczynków).
9 to jest Pan wie, jak wyrwać pobożnych z prób, a niegodziwych zachować na karę w dniu sądu.,
10 A zwłaszcza ci, którzy oddają się nieczystym pożądliwościom ciała i gardzą władzą. Zuchwali i pyszni, nie boją się bluźnić chwalebnym,
11 gdy aniołowie, więksi siłą i mocą, nie przyniosą [przed Pana] oszczerczego wyroku przeciwko nim.
12 Lecz oni, podobni do głupich zwierząt, z natury przeznaczonych do złapania i zagłady, znieważają to, czego nie rozumieją, i sami zginą w swoim zepsuciu.
13 Taka będzie zapłata za ich nieprawość. Ich szczęściem jest spędzanie każdego dnia w luksusie, są niczym innym jak tylko plamą i hańbą, znajdują przyjemność w oszukiwaniu was, ucztując z wami.
14 Ich oczy są pełne cudzołóstwa, nienasycone grzechem; wabią dusze niestałe swymi przynętami, ich serca są wyćwiczone w chciwości: są dziećmi przekleństwa.
15 Opuścili drogę prawą i zbłądzili, idąc drogą Balaama, syna Beora, który umiłował zapłatę za niegodziwość,
16 Lecz on został skarcony za swoje nieposłuszeństwo: nieme zwierzę juczne, wydając ludzki głos, powstrzymało szaleństwo proroka.
17 Są oni źródłami bez wody, obłokami pędzonymi przez wir; głębiny ciemności przeznaczone są dla nich.
18 Swoimi nadętymi i pustymi teoriami wciągają w pożądliwości ciała, w rozwiązłość tych, którzy ledwo odsunęli się od ludzi wychowanych w błędzie.
19 Obiecują im wolność, podczas gdy sami są niewolnikami zepsucia. Człowiek bowiem jest niewolnikiem tego, komu dał się pokonać.
20 Jeśli bowiem ci, którzy dzięki poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, uniknęli zepsucia świata, lecz znowu zostają w nie uwikłani, to ich stan ostateczny staje się gorszy niż poprzedni.
21 Lepiej bowiem byłoby dla nich nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją, odwrócić się i porzucić święte prawo, którego zostali nauczeni.
22 To, co się z nimi stało, jest tym, co z wielką prawdą mówi przysłowie: »Pies wrócił do swoich wymiocin» i »Umyta świnia taplała się w błocie«.«
Rozdział 3
1 Umiłowani moi, piszę do was już drugi list. W obu listach apeluję do waszej pamięci, aby pobudzić wasze zdrowe umysły.
2 abyście pamiętali o przepowiedniach świętych proroków i przykazaniu Pana i Zbawiciela, którego nauczali wasi apostołowie.
3 Przede wszystkim wiedzcie o tym, że w dniach ostatnich przyjdą szydercy, pełni szyderstw, postępujący według własnych pożądliwości,
4 i mówiąc: »Gdzie jest obietnica Jego przyjścia? Bo odkąd umarli nasi ojcowie, wszystko trwa tak, jak od początku stworzenia«.
5 Świadomie ignorują fakt, że niebiosa istniały od początku, a ziemia, którą słowo Boże wyprowadziło z wody za pomocą wody,
6 i że w ten właśnie sposób ówczesny świat zginął, został zatopiony.
7 A co do teraźniejszych niebios i ziemi, to samo Słowo Boże zachowuje je i strzeże przed ogniem, na dzień sądu i zagłady bezbożnych.
8 Ale jest jedno, umiłowani, czego nie możecie zaniedbywać: że u Pana jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.
9 Nie, Pan nie zwleka ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy sądzą, ale okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania.
10 A dzień Pański nadejdzie jak złodziej. W owym dniu niebiosa z trzaskiem przeminą, żywioły zostaną zniszczone w ogniu, ziemia i wszystko, co ją napełnia, zostanie zniszczone.
11 Skoro wszystko przeznaczone jest do zagłady, jakimiż powinniście być wy w świętości i pobożności?,
12 Czy oczekujecie i pragniecie przyśpieszyć nadejście dnia Bożego, w którym niebiosa zostaną podpalone i rozpuszczone, a żywioły rozpłyną się od gorąca?
13 Oczekujemy jednak, zgodnie z Jego obietnicą, »nowego nieba i nowej ziemi«, w których zamieszka sprawiedliwość.
14 Skoro więc tego oczekujecie, umiłowani, dokładajcie wszelkich starań, aby On zastał was bez skazy i bez winy w waszym postępowaniu. pokój.
15 Wierzcie, że cierpliwość naszego Pana jest dla was zbawieniem, jak to również Paweł, nasz umiłowany brat, napisał do was według danej mu mądrości.
16 Tak czyni we wszystkich swoich listach, w których porusza te tematy. Znajdują się w nich fragmenty trudne do zrozumienia, które ludzie niewykształceni i nieutwierdzeni błędnie interpretują, podobnie jak inne Pisma, na swoją zgubę,
17 Dlatego, umiłowani, wiedząc o tym, strzeżcie się, abyście nie dali się zwieść błędom tych bezbożnych ludzi i nie odstąpili od waszej stałości.
18 Wzrastajcie jednak w łasce i poznaniu naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jemu chwała teraz i na wieki! Amen!
