Rozdział 1
1 Paweł, sługa Boży i apostoł Jezusa Chrystusa, aby głosić wiarę wybranym Bożym i prawdę prowadzącą do pobożności,
2 i daje nadzieję życia wiecznego, obiecanego od najdawniejszych czasów przez Boga, który nie kłamie,
3 i który objawił swoje słowo we właściwym czasie przez powierzone mi nauczanie według rozkazu Boga, naszego Zbawiciela,
od 4 do Tytuł, moje prawdziwe dziecko w wierze, którą wspólnie dzielimy, łasce i pokoju od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Zbawiciela.
5 Zostawiłem cię na Krecie, abyś dokończył porządkowanie wszystkiego i abyś według poleceń, jakie ci dałem, ustanowił starszych w każdym mieście.
6 Podwładny powinien być człowiekiem nieposzlakowanej opinii, mężem jednej żony, którego dzieci są wierne i nie uchodzą za rozpustne lub nieposłuszne.
7 Albowiem nadzorca domu Bożego powinien być nienaganny, nie ma być wyniosły, porywczy, pijany, skłonny do bicia i chciwy nieuczciwego zysku;
8 lecz niech będzie gościnny, gorliwy w dobrym, roztropny, sprawiedliwy, pobożny, panujący nad swoimi namiętnościami,
9 Mocno trzymając się nauki, której został nauczony, aby mógł napominać według zdrowej nauki i dawać odpór tym, którzy jej przeczą.
10 Wielu bowiem jest ludzi niekarnych, zwłaszcza wśród obrzezanych, gadatliwych i zwodzicieli. dusze.
11 Musimy zamknąć usta tym ludziom, którzy rozbijają całe rodziny i nauczają w nikczemnym interesie tego, czego nauczać nie powinno się.
12 Jeden z nich, ich własny prorok, powiedział: »Kreteńczycy to zawsze kłamcy, złe zwierzęta, leniwi żarłocy«.«
13 To świadectwo jest prawdziwe. Dlatego upominaj ich surowo, aby byli zdrowi w wierze,
14 i że nie słuchają żydowskich baśni i przykazań ludzi odwracających się od prawdy.
15 Dla czystych wszystko jest czyste, dla skalanych zaś i niewierzących nic nie jest czyste; przeciwnie, ich duch jest skalany, podobnie jak ich sumienie.
16 Twierdzą, że znają Boga, a zapierają się Go uczynkami swymi. Są bowiem obrzydliwi i nieposłuszni, i niezdolni do żadnego dobrego uczynku.
Rozdział 2
1 A wy mówcie zgodnie ze zdrową nauką.
2 Mowić do osób starszych, aby były trzeźwe, poważne, ostrożne, zdrowe w wierze, organizacja pożytku publicznego, w cierpliwości;
3. Podobnie starsze kobiety powinny w swoim ubiorze okazywać świętą skromność; nie powinny być oszczerczynie ani skłonne do nadmiernego picia, lecz mądre doradczynie,
4 zdolne do nauczania młodych kobiet miłości do swoich mężów i dzieci;
5 abyście były trzeźwe, czyste, gospodarne, dobre, uległe swoim mężom, aby słowo Boże nie było wystawione na zarzut.
6 Młodzieńców także zachęcaj do mądrości,
7. Bądź przykładem dobrych uczynków pod każdym względem, wkładając w nauczanie czystość i powagę,
8 mowa zdrowa i nienaganna, abyśmy zawstydzili naszych przeciwników, którzy nie będą mieli trudności z mówieniem o nas.
9 Do niewolników, zalecony być posłusznym swoim panom, podobać się im we wszystkim i nie sprzeciwiać się im,
10 abyśmy nie odstępowali, lecz abyśmy zawsze okazywali doskonałą wierność, aby we wszystkim czcić naukę Boga, naszego Zbawiciela.
11 Albowiem objawiła się łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi.;
12 Uczy nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych namiętności i prowadzili w tym doczesnym wieku życie wstrzemięźliwe, sprawiedliwe i pobożne,
13 oczekując błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa,
14 Który wydał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w czynieniu dobra.
15 To właśnie głosicie, zalecacie i oznajmiacie z całą stanowczością. Niech nikt wami nie gardzi.
Rozdział 3
1 Przypomina wiernym o obowiązku uległości wobec władz i zwierzchności, posłuszeństwa im i gotowości do wszelkiego dobrego dzieła,
2. Nie mówić źle o nikim, unikać sporów, ale być protekcjonalnym i okazywać największą łagodność wszystkim ludziom.
3 Bo i my byliśmy niegdyś nierozumni, krnąbrni, błądzący, służący wszelakim namiętnościom i rozkoszom, żyjący w złości i zazdrości, godni nienawiści i nienawidzący siebie nawzajem.
4 Lecz gdy Bóg, nasz Zbawiciel, okazał ludziom swoją dobroć i miłość,
5 Zbawił nas nie ze względu na nasze sprawiedliwe uczynki, ale z miłosierdzia swego. Zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienia w Duchu Świętym.,
6 Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego,
7 abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się według nadziei dziedzicami życia wiecznego.
8 Wiarygodna to mowa i chcę, abyś to podkreślał, aby wierzący w Boga starali się pierwsi czynić dobro, bo to jest dobre i pożyteczne dla wszystkich.
9 Unikaj głupich dociekań, rodowodów, kłótni i sporów o Prawo, bo są nieużyteczne i próżne.
10 A tego, kto wznieca rozłamy, po pierwszym i drugim upomnieniu usuń od siebie.,
11 wiedząc, że człowiek taki jest zupełnie zepsuty i grzeszny, na własne życzenie potępiony.
12 Gdy już poślę do ciebie Artemasa lub Tychika, pospiesz się i przybądź do mnie do Nikopolis, gdyż postanowiłem tam spędzić zimę.
13 Przygotujcie starannie podróż Zenasa, uczonego w Prawie, i Apollosa, aby im niczego nie brakowało.
14 A niech i nasi ludzie uczą się poświęcać dobrym uczynkom, żeby móc zaspokoić pilne potrzeby i żeby nie byli bezowocni.
15 Pozdrawiają was wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrawiajcie tych, którzy nas kochają w wierze.
Łaska z wami wszystkimi. Amen!
