Rozdział 1
1 Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Bożej, do świętych, którzy są w Efezie, i do wiernych w Chrystusie Jezusie:
2 Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.
3 Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas obdarzył wszelkim błogosławieństwem duchowym w niebiosach - w Chrystusie!
4 W nim wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed Jego obliczem,
5 z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według swojej wolnej woli,
6 Okazawszy wspaniałość swej łaski, dzięki której uczynił nas miłymi w swoim umiłowanym Synu.
7 W Nim mamy odkupienie przez Jego krew – odpuszczenie grzechów, według bogactwa Jego łaski,
8 Której Bóg obficie wylał na nas w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia,
9 Oznajmiając nam tajemnicę swej woli, według postanowienia, jakie powziął względem siebie w swej dobroci,
10 aby to dokonać, gdy nadejdzie pełnia czasu, mianowicie, zjednoczyć wszystko w Jezusie Chrystusie, to co w niebie i to co na ziemi.
11 W Nim bowiem jesteśmy również wybrani, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego według zamysłu swej woli,
12 abyśmy my, którzyśmy przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie, służyli chwale Jego chwały.
13 W Nim też i wy, usłyszawszy słowo prawdy, Ewangelię waszego zbawienia, uwierzyliście w Niego i zostaliście opieczętowani obiecanym Duchem Świętym,
14, który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, dopóki nie zostanie pełny odkupienie tych, których Bóg nabył, ku chwale swojej.
15 Słysząc więc o waszej wierze w Pana Jezusa i o waszej miłości do Niego, wszyscy święci,
16 Ja także nie przestaję dziękować za was i wspominać was w moich modlitwach,
17 aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i wiedzy,
18 i aby oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały Jego dziedzictwa jest zachowane dla świętych,
19 a co jest dla nas, którzy wierzymy, przewyższającą wielkość Jego mocy, potwierdzoną skutecznością Jego zwycięskiej siły.
20 Tę moc okazał w Chrystusie, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy w niebie,
21 ponad wszelką zwierzchnością i władzą, mocą, panowaniem i wszystkim, co może być wymienione, nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym.
22 Wszystko poddał pod Jego stopy i ustanowił Go głową całego Kościoła,
23 które jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.
Rozdział 2
1 A wy byliście umarli w waszych występkach i grzechach,
2 w którym postępowaliście według modły tego świata, według sposobu Władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach buntu.
3 My także niegdyś żyliśmy jak oni, zaspokajając pożądania naszego ciała i idąc za jego pragnieniami i myślami, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak inni.
4 Lecz Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował,
5 i choć byliśmy umarli na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił nas do życia – łaską bowiem jesteście zbawieni.;
6 Razem nas wskrzesił i razem nas posadził w niebiosach w Chrystusie Jezusie,
7 aby w przyszłych wiekach okazać nieskończone bogactwo swojej łaski w swojej dobroci wobec nas w Jezusie Chrystusie.
8 Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę. A to nie z was: Boży to dar.;
9 Nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.
10 Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla DO ZROBIENIA dobre uczynki, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.
11 Pamiętajcie zatem, że wy, którzy z urodzenia jesteście poganami i nazywacie siebie nieobrzezanymi przez tych, którzy nazywają siebie obrzezanymi, I które są uczynione w ciele ręką człowieka,
12 Pamiętać że w owym czasie byliście bez Chrystusa, poza społecznością Izraela, obcy przymierzom obietnicy, bez nadziei i bez Boga na świecie.
13 Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.
14 On bowiem jest naszym pokojem, On, który dwa narody uczynił jednym, zburzył rozdzielający je mur nieprzyjaźni,
15 uchylono przez jego spalenie ucieleśnij prawo rozporządzeń wraz z jego rygorystyczny recepty, aby połączyć te dwie rzeczy w jednego nowego człowieka, poprzez pokój,
16 i pogodzić ich oboje zjednoczony w jednym ciele z Bogiem przez krzyż, zniweczywszy na nim nieprzyjaźń.
17 I przyszedł, aby oznajmić pokój do was, którzy byliście daleko i pokój do tych, którzy byli blisko;
18 Albowiem przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
19 A zatem nie jesteście już obcymi i przybyszami, ale współobywatelami świętych i domownikami Boga,
20 zbudowani, jak jesteście, na fundamencie apostołów i proroków, których kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus.
21 W nim cała budowla, będąc uporządkowana, rośnie, by stać się świątynią świętą w Panu;
22 W Nim i wy także jesteście budowani, by stać się mieszkaniem Boga przez Ducha Świętego.
Rozdział 3
1 Dlatego ja, Paweł, więzień Chrystusa Jezusa za was, pogan…
2 Ponieważ usłyszeliście o łasce Bożej, która została mi dana ze względu na was,
3. W jaki sposób dzięki objawieniu uświadomiłem sobie tajemnicę, którą przed chwilą opisałem w kilku słowach.
4 Czytając je, możecie poznać moje zrozumienie tajemnicy Chrystusa.
5 Nie było to oznajmione ludziom w dawnych wiekach, tak jak za naszych dni zostało objawione przez Ducha świętym apostołom i prorokom Jezusa Chrystusa.
6 Ta tajemnica, ponieważ poganie są dziedzicami Żydzi, i członkami tego samego ciała, i że są uczestnikami obietnicy Bożej w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię,
7 Jej sługą stałem się według daru łaski Bożej, danej mi przez wszechmoc Jego.
8 To moje, najmniejsze ze wszystkich wszyscy święci, że ta łaska została dana, aby głosić poganom niepojęte bogactwo Chrystusa,
9 i aby wszystkim odsłonić tajemnicę, ukrytą od początku w Bogu, Stwórcy wszystkiego,
10 aby teraz zwierzchności i władze niebieskie stały się znane przed Kościołem, jako wieloraka mądrość Boga,
11 zgodnie z odwiecznym planem, który wykonał On przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego,
12 W Nim bowiem dzięki wierze w Niego mamy śmiałość zbliżać się do Boga z ufnością.
13 Dlatego proszę was, nie traćcie ducha z powodu udręk, które znoszę dla was. One są bowiem waszą chwałą.
14 Dlatego zginam kolana przed Ojcem,
15 Od którego bierze swą nazwę każda rodzina w niebie i na ziemi,
16 aby według skarbów swojej chwały sprawił, że będziecie przez Ducha swego umocnieni mocą w waszym wewnętrznym człowieku,
17 i aby Chrystus przez wiarę zamieszkał w waszych sercach, abyście wkorzenieni i ugruntowani w wierze, organizacja pożytku publicznego,
18 udało ci się zrozumieć wszyscy święci Jaka jest szerokość, długość, głębokość i wysokość?,
19 i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali wypełnieni całą pełnią Bożą.
20 Temu, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy albo o czym myślimy,
21 Jemu chwała w Kościele i w Jezusie Chrystusie po wszystkie wieki wieków! Amen!
Rozdział 4
1 A zatem proszę cię, więźniu w Panu, abyś postępował w sposób godny powołania, jakim zostałeś wezwany,
2 w sumie pokora i łagodność z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości,
3 starając się zachować jedność ducha przez więź pokój.
4 Jedno jest ciało i jeden Duch, bo i wy zostaliście wezwani do tej samej nadziei, do której zostaliście wezwani.
5 Jest tylko jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest,
6 Jeden Bóg, Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkim, który działał przez wszystkich, którzy Wschód w sumie.
7 Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego.
8 Dlatego powiedziano: Wstąpił na wysokość, poprowadził jeńców w orszaku swoim i rozdał ludziom dary.»
9 Cóż więc oznaczało to, że wstąpił, jeśli nie to, że najpierw zstąpił do niższych części ziemi?
10 Ten, który zstąpił, jest tym samym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby je wszystkie napełnić.
11 Ustanowił też jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami,
12 aby przygotować świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusowego,
13 aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do doskonałości, do miary wielkości według Pełni Chrystusa,
14 abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy wiatr nauki, przebiegłość i chytrość ludzka, prowadząca do błędu.;
15 lecz że wyznając prawdę, powinniśmy wzrastać pod każdym względem organizacja pożytku publicznego w jedności z Tym, który jest Głową, Chrystusem.
16 Dzięki niemu całe ciało, połączone i skoordynowane więzami członków, którzy sobie wzajemnie pomagają i każdy z nich działa według swojej zdolności działania, rośnie i doskonali się w organizacja pożytku publicznego.
17 To zatem mówię i ogłaszam w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, podążając za próżnością swoich myśli.
18 Ich umysł jest zaciemniony, I są oddzieleni od życia Bożego z powodu ignorancji i ślepoty ich serc.
19 Straciwszy wszelki rozum, oddali się nieporządkowi i wszelkiej nieczystości z nienasyconą gorliwością.
20 Ale wy nie tak poznaliście Chrystusa,
21 Jeśli jednak dobrze zrozumieliście i zostaliście pouczeni według prawdy, która jest w Jezusie,
22 Abyście zrzucili z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu wskutek zwodniczych żądz,
23 odnawiać się w umyśle i myślach,
24 i przyoblec nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
25 Dlatego odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy w swoim stosunku do bliźniego, bo jesteście członkami jedni drugich.
26 Gniewasz się? Nie grzesz. Niech słońce nie zachodzi nad twoim gniewem.
27 Nie dawajcie też dostępu diabłu.
28 Kto kradnie, niech już nie kradnie, ale raczej niech zajmie się jakąś pracą uczciwą własnymi rękami, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.
29 Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko dobra, która może budować, zależnie od potrzeby, by przynosiła pożytek tym, którzy jej słuchają.
30 Nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia.
31 Wszelka gorycz, wrogość, gniew, krzyk, oszczerstwo i złośliwość niech będą usunięte spośród was.
32 Bądźcie wobec siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg wam przebaczył w Chrystusie.
Rozdział 5
1 Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane.;
2 i wejdź organizacja pożytku publicznego, idąc za przykładem Chrystusa, który nas umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i darze Bogu, na wonność przyjemną.
3 Niechaj nikt nie słyszy, że jest między wami rozpusta albo jakakolwiek nieczystość lub rozwiązłość, co przystoi świętym.
4 A niech będzie mowa haniebna, błaha, niesprośna, bo to niestosowne, ale raczej dziękczynienie.
5 Bądźcie bowiem pewni, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec, czyli bałwochwalca, nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga.
6 Niech was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo z powodu tych wad przychodzi gniew Boży na synów niewiary.
7 Dlatego nie miej z nimi nic wspólnego.
8 Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości.
9 Owocem bowiem światłości jest wszelkie dobro, sprawiedliwość i prawda.
10 Badaj, co jest miłe Panu;
11 I nie bierzcie udziału w bezowocnych uczynkach ciemności, ale raczej je piętnujcie.
12 Bo o tym, co czynią po kryjomu, wstyd nawet wspominać;
13 Lecz wszystkie te obrzydliwości, raz potępione, stają się jawne dzięki światłu. Bo wszystko, co zostaje ujawnione, jest światłem.
14 Dlatego powiedziano: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.»
15 Uważajcie więc,Mój bracia], postępujcie roztropnie, a nie jak głupcy,
16 Lecz jako mędrcy wykupujcie chwilę, bo dni są złe.
17 Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale rozumiejcie, jaka jest wola Pana.
18 Nie upijajcie się winem, które prowadzi do rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem.Święty.
19 Rozmawiajcie ze sobą przez psalmy, hymny, pieśni duchowe, śpiewając i grając Panu w waszych sercach.
20 Dziękujcie nieustannie za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa.
21 Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej.
22 To kobiety Bądźcie poddane swoim mężom, jak Panu;
23 Mąż bowiem jest głową żony, jak i Chrystus Głową Kościoła, ciała swego, którego jest Zbawicielem.
24 A ponieważ Kościół jest poddany Chrystusowi, kobiety muszą być poddane swoim mężom we wszystkim.
25 Mężowie, miłujcie żony swoje, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie,
26 aby ją uświęcić, oczyściwszy ją wodą chrztu przez Słowo,
27 aby samemu przedstawić sobie Kościół jako chwalebny, nieskalany ani bez zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz święty i nienaganny.
28 Mężowie powinni tak miłować swoje żony, jak własne ciała. Kto miłuje swoją żonę, miłuje siebie samego.
29 Nikt bowiem nigdy nie miał w nienawiści własnego ciała, ale je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół,
30 ponieważ jesteśmy członkami Jego Ciała,uformowany »z jego ciała i kości«.
31 Dlatego mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swoją żoną, i stają się jednym ciałem.»
32 Wielka jest to tajemnica, mam na myśli tę, która dotyczy Chrystusa i Kościoła.
33 Ponadto każdy z was niech miłuje swoją żonę jak siebie samego, a żona niech szanuje swego męża.
Rozdział 6
1 Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom w Panu, bo to jest sprawiedliwe.
2. »Czcij ojca swego i matkę swoją” – to pierwsze przykazanie z obietnicą.
3 abyście byli szczęśliwi i długo żyli na ziemi.«
4 A wy, ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności i napomnieniu Pańskim.
5 Słudzy, bądźcie posłuszni waszym ziemskim panom z szacunkiem i bojaźnią oraz w szczerości serca, jak i Chrystusowi.,
6 Pełniąc posługę nie tylko na oczach ludzi, aby się przypodobać, lecz jako słudzy Chrystusa, pełniący wolę Bożą z duszy.
7 Służcie im z miłością, jak porcja Pan, a nie ludzie,
8 Zapewnił ich, że każdy, czy to niewolnik, czy wolny, zostanie nagrodzony przez Pana za każde dobro, które uczynił.
9 A wy, panowie, postępujcie z nimi podobnie i zaniechajcie groźby, wiedząc, że ich i wasz Pan jest w niebiosach i że nie ma On względu na osoby.
10 Wreszcie, bracia, umacniajcie się w Panu i w potężnej mocy Jego.
11 Przyobleczcie się w zbroję Bożą, abyście mogli stawić czoła zasadzkom diabła.
12 Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła. rozpowszechniony nic pewnego.
13 Dlatego przywdziejcie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły mogli stawić opór i, zwalczywszy wszystko, ostać się.
14 Dlatego stójcie mocno, przepasawszy biodra wasze prawdą i odziawszy pancerz sprawiedliwości,
15 a sandały na nogach, gotowi głosić dobrą nowinę o pokoju.
16 A przede wszystkim weźcie tarczę wiary, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.
17 Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, którym jest słowo Boże.
18 Przy każdej okazji módlcie się w Duchu, zanosząc wszelkie modlitwy i prośby. W tym celu bądźcie czuwający i nie ustawajcie w modlitwie. wszyscy święci,
19 i za mnie, aby mi dano otworzyć usta i swobodnie głosić tajemnicę Ewangelii,
20 w związku z czym występuję jako ambasador w łańcuchach, abym mógł mówić o tym z pewnością, jak przystoi.
21 A co do moich spraw i moich poczynań, opowie wam wszystko Tychik, umiłowany brat i wierny sługa w Panu.
22 Wysyłam to specjalnie do was, abyście wiedzieli, co się dzieje z nami, i aby pocieszyć wasze serca.
23 Pokój braciom, miłość i wiara od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa!
24 Łaska niech będzie ze wszystkimi, którzy miłują Pana naszego Jezusa Chrystusa miłością niezniszczalną.
