30 października 2025 roku Komisja Edukacji i Szkolnictwa Niemieckiej Konferencji Episkopatu (DBK) opublikowała dokument dla szkół katolickich. Celem dokumentu jest zaproponowanie nowego podejścia do wspierania uczniów w kwestiach orientacji seksualnej i tożsamości płciowej. Jego celem jest promowanie otwartego i pełnego szacunku podejścia do różnorodności orientacji seksualnych i tożsamości płciowych, w oparciu o współczesne osiągnięcia nauk humanistycznych. Poprzez ten przewodnik DBK ma nadzieję zapewnić pedagogiczne i duszpasterskie wsparcie dla lepszej integracji młodzieży LGBT+ w szkołach katolickich, jednocześnie unikając dyskryminacji.
Dokument ten powstał pod kierunkiem biskupa Heinricha Timmereversa, biskupa Drezna-Miśni i przewodniczącego Komisji Edukacji i Szkolnictwa, który podkreślił, że nie ma on na celu przedstawienia kompleksowej oceny moralnej, lecz ma służyć jako wytyczne dostosowane do obecnych realiów życia uczniów.
Ostra krytyka i sprzeciw ze strony niektórych niemieckich biskupów
Publikacja dokumentu wywołała jednak ostrą kontrowersję w niemieckim Kościele katolickim. Kilku wybitnych biskupów, w tym biskup Stefan Oster (Passau), biskup Rudolf Voderholzer (Regensburg) i kardynał Rainer Maria Woelki (Kolonia), publicznie odrzuciło te wytyczne. Prałaci ci uważają, że wytyczne te są sprzeczne z tradycyjną doktryną katolicką, która głosi, że seksualność jest domeną małżeństwa mężczyzny i kobiety, że pociąg homoseksualny jest w pewnym stopniu uświęcony oraz że Bóg stworzył ludzi jako mężczyzn i kobiety.
Dla nich zachęcanie do akceptacji każdego „dokładnie tak, jak zamierzył Bóg”, w tym osób transpłciowych pragnących modyfikować swoje ciała, jest równoznaczne z teologizacją uczuć kosztem stworzonej natury. Potępiają rzekome promowanie subiektywnej wizji tożsamości, która podważa chrześcijańską antropologię, doktrynę Objawienia, a ostatecznie samą koncepcję Boga. Biskup Oster oświadcza, że odmawia poparcia tego stanowiska w ramach swojej biskupiej odpowiedzialności, co stanowi wyraźny sprzeciw większości Konferencji Episkopatu.
Problemy i implikacje dla niemieckiego Kościoła katolickiego
Ten podział odzwierciedla głęboki rozdźwięk między biskupią większością, która pragnie dotrzymywać kroku zmianom społecznym, a mniejszością, która pragnie zachować tradycyjne nauczanie. Debata ta jest symptomatyczna dla szerszych napięć związanych z niemiecką „Drogą Synodalną”, procesem reform instytucjonalnych i doktrynalnych w Kościele lokalnym. Choć Rzym obserwuje te debaty z ostrożnością i niepokojem, kontrowersje te pokazują, jak kwestie związane z seksualnością i płcią pozostają przedmiotem sporów.
W niemieckich szkołach katolickich ta kontrowersja wywołała niepewność co do podejścia edukacyjnego, jakie należy przyjąć w odniesieniu do wsparcia młodzieży LGBT+. Pomimo krytyki, dokument oficjalnie pozostaje w mocy. Niektórzy biskupi podkreślają wagę wspierania młodzieży w trudnej sytuacji, nie trywializując przy tym wszelkich form samookreślenia. Jest to ważna kwestia edukacyjna, duszpasterska i kościelna, która rodzi pytania o rolę Magisterium, odbiór nauczania oraz rolę szkół w procesie socjalizacji. współczesne społeczeństwo.
