Papież Od schyłku Cesarstwa Rzymskiego, Doktor Wcielenia, święty Leon Wielki rzuca światło na kryzys V wieku swoją stanowczością w wierze i pasterską dalekowzrocznością.
Stawianie czoła strachowi bez poddawania się rozpaczy było zadaniem świętego Leona Wielkiego. Urodzony w Toskanii około 400 roku, wyświęcony na diakona przed wyborem na papieża w 440 roku, przeprowadził Rzym przez upadek Cesarstwa. Swoimi słowami i odwagą ocalił miasto przed Hunami, umocnił naukę o Chrystusie jako prawdziwym Bogu i prawdziwym człowieku oraz uczynił Stolicę Piotrową źródłem komunii. Dziś jego powołanie… lojalność i do organizacja pożytku publicznego zachowuje całą swoją siłę.
Pastorowi grozi załamanie
Leon urodził się w Etrurii, regionie środkowej Italii, pod koniec IV wieku. Jego inteligencja i roztropność sprawiły, że wcześnie został diakonem w Rzymie. W 440 roku, po śmierci papież Sykstus III został wybrany przez kler i lud, który miał zastąpić Piotra na tronie, podczas gdy ten pełnił misję dyplomatyczną w Galii.
Jego pontyfikat rozpoczyna się w świat w kryzysieWładza cesarska stopniowo chyliła się ku upadkowi pod naporem najazdów: Wandalowie, Wizygoci, Hunowie i Burgundowie pustoszyli Europę. Rzym, niegdyś stolica Cesarstwa, był teraz zaledwie cieniem dawnej świetności. Leon zrozumiał, że za walącymi się murami trzeba ratować duszę ludu.
Poprzez swoje homilie i listy przywracał wiarę wiernym. Nauczał, że wiara opiera się na pełnym człowieczeństwie i boskości Chrystusa: w Nim Bóg i człowiek są zjednoczeni bez pomieszania i rozdzielenia. To przesłanie, wyrażone w jego słynnym dziele Tom do Flawiena, stał się kamieniem węgielnym Soboru Chalcedońskiego w 451 r., który określił istotę wiary chrześcijańskiej.
W 452 roku Leon udał się do Mantui, aby spotkać się z Attylą, królem Hunów, który przybył, by zagrozić Rzymowi. Spotkanie to pozostało legendą: papieżNie mając armii, zapewnił odwrót zdobywcy. Trzy lata później negocjował z Genzerykiem Wandalem, aby zapobiec masakrze ludności rzymskiej. Zmarł 10 listopada 461 roku, pozostawiając Kościołowi dziedzictwo jasności doktrynalnej i pasterskiej odwagi. Jego szczątki spoczywają w pobliżu grobu Świętego Piotra.
Kiedy odwaga rozbraja strach
Mówi się, że podczas spotkania Leona z Attylą król Hunów zobaczył za sobą papież Niebiańska postać wymachująca mieczem cofnęła się ze strachu. Fakt historyczny pozostaje niepewny, ale symbol jest potężny: wiara i słowo mogą pokonać przemoc. Ten obraz, przekazywany w mozaikach i freskach, ucieleśnia przekonanie Leona: prawdziwy autorytet wynika ze służby, a nie dominacji.
Duchowe przesłanie
Święty Leon zachęca nas do zjednoczenia prawdy i miłości. Nigdy nie oddziela żywej wiary od konkretnej odwagi. W czasach niepokoju uczynił doktrynę aktem pokoju: potwierdzenie, że Bóg stał się człowiekiem, oznacza potwierdzenie, że każda istota ludzka ma nienaruszalną godność. Jego przykład wzywa nas, byśmy nie uciekali przed kryzysami, ale odpowiadali na nie z jasnością i determinacją. życzliwośćPodobnie jak lampa w nocy, pokazuje, że właściwe słowo więcej oświetla, niż potępia.
Modlitwa
Panie Jezu,
Ty, który uczyniłeś Leona pasterzem stanowczym i miłosiernym,
daj nam kochać prawdę bez pychy i pokój bez słabości.
Wzmocnij naszą wiarę w czasach próby.,
i uczyń nasze słowa narzędziem pojednania.
Za wstawiennictwem św. Leona Wielkiego,
Uczyń nas uważnymi na znaki Twojego oblicza w całej ludzkości.
Amen.Żyć
- Przeczytaj fragment homilii św. Leona na temat Bożego Narodzenia i zastanów się nad godnością człowieka w oczach Boga.
- Zaoferować gest pokoju komuś, z kim dialog się zerwał.
- Poświęć dziesięć minut na wewnętrzną ciszę i przeczytaj zdanie jeszcze raz: “Pokój Boży przewyższa wszelki rozum”.”
Pamięć
Wspomnienie liturgiczne świętego Leona Wielkiego obchodzone jest 10 listopada. Jego relikwie znajdują się w pobliżu grobu świętego Piotra w Bazylice św. Piotra. Jego imię zdobi wiele parafii i katedr w całej Europie. W Rzymie ołtarz świętego Leona, ozdobiony mozaikami z VI wieku, upamiętnia jego rolę w obronie miasta. W Toskanii chrześcijanie nadal powierzają swoje modlitwy jego wstawiennictwu. pokój cywilne i lojalność od Kościoła do prawdy.
Liturgia
- Czytania / psalmy: Mdr 6, 12-16; Psalm 62 (63); Ewangelia: Mt 16, 13-19 (“Ty jesteś Piotr, Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój”).
- Pieśń / hymn: Ubi caritas et amor, Deus ibi est.
