Tag:

Homilia

«Bóg bowiem poddał wszystkich ludzi niewierze, aby okazać miłosierdzie wszystkim» (Rzymian 11:29-36)

Odrzucenie jako droga łaski (Rz 11, 29-36): klucz Pawłowy do przyjęcia miłosierdzia w sercu naszych wątpliwości.

«Nie zapraszajcie swoich przyjaciół, ale zaproście ubogich i ułomnych» (Łk 14, 12-14)

Przyjmowanie ubogich jako znaku Królestwa: w jaki sposób bezinteresowna gościnność Jezusa przemienia nasze posiłki, nasze priorytety i nasze relacje.

Odpowiedź Leona XIV na nihilizm: Newman, światło i nadzieja dla edukacji katolickiej

Papież Leon XIV ogłasza św. Jana Henryka Newmana Doktorem Kościoła, wzywając do nadziei i humanistycznego wychowania katolickiego, sprzeciwiającego się nihilizmowi.

«Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym» (J 6, 37-40)

Uwierzyć, aby wejść do Życia: otrzymać obietnicę Jezusa — zaufanie, wewnętrzną przemianę i nadzieję w obliczu śmierci i Dnia Ostatecznego.

«A oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i każdego pokolenia, ludu i języka» (Ap 7:2-4, 9-14)

Wizja niezliczonej rzeszy ludzi w Apokalipsie 7: powszechna nadzieja, braterstwo, oczyszczenie w próbie i powołanie eucharystyczne na dziś.

«Cieszcie się i weselcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie!» (Ewangelia Mateusza 5:1-12a)

Radość z Wiecznej Obietnicy — Jak przyjąć radość Błogosławieństw pośród naszego ludzkiego zmęczenia i przemienić nasze ciężary w żywą ufność. Medytacyjny i praktyczny tekst, który wyjaśnia kontekst Ewangelii, analizuje paradoksalną radość Błogosławieństw, proponuje trzy drogi przemiany (ubóstwo serca, miłosierdzie, pokój), konkretne zastosowania (rodzina, praca, społeczeństwo), odniesienia patrystyczne i współczesne, temat do medytacji, modlitwę liturgiczną oraz plan działania, aby doświadczyć obiecanej radości już dziś.

«Dla moich braci chciałbym być przeklęty» (Rzymian 9:1-5)

Paweł, gotowy zostać «przeklętym» z powodu miłości do Izraela: lektura Rzymian 9:1-5 na temat apostolskiego współczucia, odkupieńczej substytucji i powszechnego braterstwa zakorzenionego w krzyżu.

«Jeśli któremuś z was syn albo wół wpadnie do studni, czy nie wyciągniecie go zaraz, nawet za dnia…”.

Jezus objawia szabat jako prawo współczucia: uzdrowienie przewyższa konformizm. Jak możemy dziś okazywać czynne miłosierdzie w naszych wyborach i instytucjach?.

Leon XIV: Pokonywanie polaryzacji

Papież Leon XIV wzywa do synodalności i ostrzega przed polaryzacjami, które powodują rozbicie Kościoła, wzywając do słuchania, pokory i zaufania Duchowi.

«Nie wypada, żeby prorok zginął poza Jerozolimą» (Łk 13, 31-35)

Jezus w Jerozolimie: dlaczego prorok musi umrzeć tam, gdzie odrzucane jest słowo — rozważanie nad Ewangelią Łukasza 13:31-35, wezwanie do nawrócenia, miłosierdzia i wytrwałości.

„Wybrał spośród nich dwunastu i nazwał ich Apostołami” (Łk 6, 12-19)

Wybór dwunastu, aby przemienić świat: Jak noc modlitwy Jezusa oświetla rozeznanie, budowanie różnorodnych zespołów i praktyczną misję

„Celnik poszedł do domu i okazał się sprawiedliwszy od faryzeusza” (Łk 18,9-14).

Przypowieść o faryzeuszu i celniku (Łk 18, 9-14) ukazuje, że pokora otwiera drogę do usprawiedliwienia: czytania, rozmyślania i życia zbawieniem otrzymanym dzięki miłosierdziu.

„Czy myślicie, że przyszedłem przynieść ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam” (Łk 12, 49-53)

Wyjaśnienie Ewangelii Łukasza 12:49-53: dlaczego Jezus zapowiada podział, w jaki sposób ogień ewangeliczny oczyszcza nasze przywiązania i prowadzi nas ku głębszemu pokojowi.

„Stawiajcie się przed Bogiem jako żywi i powstali z martwych” (Rz 6,12-18)

Rzymian 6:12-18: Paweł wzywa nas, abyśmy „stawiali się przed Bogiem jako ci, którzy żyli i powstali z martwych”. Medytacja teologiczna i praktyczne sposoby przeżywania łaski.

„Błogosławieni słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie” (Łk 12, 35-38)

„Błogosławieni słudzy, których pan zastanie czuwających”: Rozważanie na temat chrześcijańskiej czujności – jak czuwać z radością, służbą i nadzieją.

„Komu przypadnie to, co zgromadziłeś?” (Łk 12,13-21)

Esej ten, oparty na Ewangelii wg św. Łukasza 12:13-21, pomaga obnażyć chciwość, pielęgnować ubóstwo serca i budować gospodarkę wystarczalności: duchowe punkty orientacyjne, praktyki i działania.

„Bóg bowiem odda sprawiedliwość swoim wybranym, którzy do Niego wołają” (Łk 18, 1-8)

Rozważanie przypowieści o natrętnej wdowie (Łk 18, 1-8): módl się niestrudzenie, połącz wytrwałość i działanie, aby otrzymać sprawiedliwość Bożą; konkretne drogi dla życia osobistego, rodzinnego i wspólnotowego.

„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało” (Łk 10, 1-9)

Żniwo jest obfite: módlcie się, idźcie ubodzy i gotowi do pomocy, niosąc pokój, gościnność i uzdrowienie. Praktyczny przewodnik po wiernej i trwałej misji.

„Włosy na waszej głowie wszystkie są policzone” (Łk 12, 1-7)

Łk 12,1-7 — Demaskowanie hipokryzji, wybór bojaźni synowskiej i przyjęcie Opatrzności. Praktyczna medytacja, która pomoże Ci przejść od lęku przed ludźmi do zaufania Bogu: kontekst, analiza, konkretne sugestie (życie osobiste, rodzina, praca, życie cyfrowe), medytacja i modlitwa. Droga w trzech słowach: prawda, bojaźń synowska, zaufanie.

„To pokolenie zda sprawę z krwi wszystkich proroków, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza” (Łk 11, 47-54).

Przyjąć zranioną przepowiednię: przemienić pamięć proroków w dostępne chrześcijańskie działanie, które przynosi sprawiedliwość.